Bitka za Kajmakčalan, bitka na Solunskom frontu u Prvom svjetskom ratu između Kraljevine Srbije i Kraljevine Bugarske. Bitka je ostala zapamćena po velikom broju žrtava koje je pretrpjela srpska vojska i po nadmorskoj visini na kojoj je vođena.
Početkom jeseni 1916. godine počela je dugoočekivana ofanziva Antante napredovanjem srpskih i francuskih snaga sjeverno od Bitolja preko Moglenskih planina, dok su se britanske uputile ka Vardarskoj dolini.
Bitka
Bitka je vođena između 12. i 30. septembra 1916. godine, kada je prva srpska armija uz velike gubitke uspjela da zauzme vrh Sveti Ilija na visini od 2.524 metara, odgurujući Bugare prema Mariovu, gdje je potom postavljena nova linija odbrane. Između 26. i 30. septembra vrh je više puta bio zauziman sve dok ga srpska vojska nije konačno zauzela 30. septembra. Srbi su imali velike gubitke od oko 5.000 ljudi uglavnom od bugarske artiljerije.
Bugari su se toliko zanijeli borbom da nisu razmotrili da uspostave dodatne odbrambene položaje iza utvrđenih grebena. Nakon pobjede Srba, bugarski generalštab nije uspio da na vrijeme da naređenje za povlačenje. Nakon primanja tog naređenja nisu imali zaklone pri povlačenju, tako da su dodatno izgubili oružje, opremu i ljudstvo.
Ovom pobjedom srpska vojska je uspjela da zaustavi bugarsku ofanzivu vođenu protiv položaja francuskog generala Morisa Saraja. Ujedno, ovo je bila i prva pobjeda srpske vojske nakon napuštanja Srbije godine dana ranije.
Zauzimanjem Kajmakčalana olakšano je srpskoj 1. armiji i francuskim snagama da produže operacije u kojima će kasnije biti osvojen Bitolj. U novembru je osvojen pojas oko Bitolja, uključujući, i sam Bitolj 19. novembra.
Srpske snage su ukupno imale oko 5.000 odnosno 4.643 poginulih, ranjenih i nestalih vojnika, od kojih je Drinska divizija imala je 3.320 odnosno 3.804 izbačenih iz stroja ili tri četvrtine ukupnog broja vojnika. Među poginulima bio je i komandant dobrovoljačkog odreda Vojvoda Vuk.
Priredio: Dragan Leković
