- Miles Davis – Kind of Blue (1959)
Kind of Blue je praktično Biblija svih jazz muzičara i jedna od ploča koja je markirala 60-te godine. Lista muzičara koja je svirala na toj ploči je takodje impresionantna: Paul Chambers, Bill Evans, John Coltrane itd.
2. Weather Report – Heavy Weather (1977)
Heavy Weather – Weather Report je jedna od najznačajnijih jazz fussion ploča. W.R. predvođen J. Zawinulom i W. Shorterom, koji su takođe svirali sa Milesom, obogatili su zvuk neponovljivim i jednim od najvećih jazz muzičara svih vremena Jacom Pastorius-om na basu. Takođe, tu svira i Piter Erskine i Alex Acuña (bubnjevi i udaraljke). Najpoznatije kompozicije su: Birdland, Havona, Teen Town, kao i balada Remark You Made.
3. Miles Davis – Tutu (1986)
Ovdje Miles okuplja muzičare mlađe generacije i donosi jedan svjež i noviji funk zvuk; Marcus Miller, Georde Duke, Omar Hakim, Paulinho da Costa itd….
4. Pat Metheny – Bright Size Life (1975)
Bright Size Life – Pat Metheny je jazz ploča koja je bila pravo ”osvježenje”70-tih godina i koja je skrenula pažnju na tada nadolazeću super-jazz zvijezdu Pat Metheny-ja. Jedan potpuno novi zvuk, način sviranja, inovacije u komponovanju i upotrebu Synth.gitare, stavlja Peta u žižu interesovanja cjelokupnog jazz auditorijuma. Okruzen muzičarima: Jaco Pastorius, Bob Mozes i svojim mentorom Gary Burtonom stvara ovo remek-djelo modernog jazz-a.
5. Jeff Beck – Wired (1976)
Ina kraju, album Jeffa Becka kao jednog od najznačajnijih britanskih muzičara. Lista muzičara sa kojima je svirao i radio je impresionantna: Jimmy Page, Hendrix, Clapton, Q.Jones, S.Wonder, J.Mc Laughlin i mnogi drugi. Na ovoj ploči sarađuje sa Jan Hammerom (dugogodišnjim McLauglinovim klavijaturistom). Beck obrađuje na albumu jednu od najpoznatijih jazz melodija čuvenog basiste i kompozitora Charles Mingusa “Good bye pork pie hat”, unoseći jedan potpuno nov, neočekivan i nekonvencionalan pristup jazzu i improvizaciji uopšte.
Saša Aleksić je rođen u Titogradu (Podgorici). Vrlo rano počinje da se bavi muzikom, zajedno sa svojim bratom Borislavom (kontrabasista) kao gitarista u orkestru Doma omladine ”Budo Tomović” a pod upravom svog oca, čuvenog klarinetiste Svetozara ”Purka” Aleksića. Kasnije postaje član orkestra RTV Titograd. Po završetku srednjeg muzičkog obrazovanja postaje član Simfonijskog orkestra RTV Titograd i upisuje se na studije na Muzičkoj akademiji u Titogradu.
Po završetku studija 1987. godine upisuje se na post-diplomske studije na FMU-Beograd a kao stipendista Vlade Republike Francuske 1988. odlazi na specijalizaciju na CNSM u Parizu i postaje solista Orchestre Internationale de Paris.
Nakon povratka u Jugoslaviju, završava studije na FMU Beograd i dobija zvanje Magistra 1989. godine. U periodu 1989-1992 godina radi kao solista i vođa grupe kontrabasa Beogradske filharmonije i istovremeno radi kao profesor kontrabasa na Novosadskoj muzičkoj akademiji. Kao gost, nastupa kao solist sa Simfonijskim orkestrom RTV Beograd, Beogradskom operom, Vojvođanskim simfonijskim orkestrom, održava brojne recitale po čitavoj Jugoslaviji i snima muziku za film i pozorište.
Zbog ratnih dešavanja u Jugoslaviji, odlazi 1992. godine u Španiju i postaje član Kraljevskog simfonijskog orkestra u Sevilji. Svirao je i sarađivao sa mnogim čuvenim umjetnicima: E. Morricone, J. Rodrigo, C. Penderezky, M. Jurowsky, P. Domingo, R. Frühbeck de Burgos, B. Tamindžić, V. Šutej, C. Badea, Y. Marin, A. Lombard, K. Weisse, S. Rostropovich, V. Temirkanov itd.
Dobitnik je svih prvih nagrada na takmičenjima studenata i muzičkih umjetnika ex-yu i ”Apsolutne prve nagrade” na Saveznom takmičenju studenata muzike u Novom Sadu 1986. godine. Dobitnik je, kao jedan od najboljih studenata Univerziteta Veljko Vlahović ”Decembarske nagrade” 1987. godine.
Autor: Dragan Leković