Mladoturska revolucija iz 1908. je bila revolucija koju je izvela turska vojska. S revolucijom je poništeno ukidanje parlamenta koje je izveo sultan Abdul Hamid II, čime je počela Druga ustavna era. Revolucija je bila izuzetno značajan događaj tokom procesa raspada Osmanskog carstva.
Krajem 19. i početkom 20. vijeka, Turska je bila u velikoj krizi. Nazivali su je „bolesnik na Bosforu“. Osim na Balkanu, imala je problema sa pokorenim narodima i u drugim djelovima carstva. Nezadovoljstvo stanjem u državi i vladavinom sultana Abdula Hamida II je dovelo do revolucije 1908. godine. Grupa prozapadnih oficira je preuzela vlast, donijela ustav i proglasila načelo „Otomansko carstvo Otomanima“. Revolucija je okupila šarolik savez reformskih pluralista, turskih nacionalista, zapadno orijentisanih sekularista i svakoga ko je optuživao sultana za haos u carstvu. Revolucijom je vraćena skupština, koju je suspendovao sultan 1878. Međutim, proces zamjene monarhijskih institucija ustavnim institucijama i izbornim sistemom nije bio ni jednostavan niti je promjena režima protekla bez krvoprolića. Naredne godine je došlo do promjene na prestolu izborom Mehmeda V za sultana. Mladoturci su proglasili ravnopravnost svih vjera i naroda, ali je to bilo samo formalno. Pravi cilj im je bio da nametnu turski jezik i jedan nacionalni/otomanski osjećaj svim narodima u državi. Time su protiv sebe okrenuli sve hrišćanske narode i neturske muslimane, kao i predstavnike bivše vlasti. Periferni krajevi carstva su nastavili da se otcjepljuju pod pritiskom lokalnih revolucija.
Mladotursku revoluciju Austrougarska je iskoristila za aneksiju Bosne i Hercegovine, dok je Bugarska proglasila nezavisnost.
Priredio: Dragan Leković
