Danas 80. rođendan proslavlja kralj „tjelesnog horora“, Dejvid Kronenberg, čovjek zbog kog ne možemo da odvojimo pogled s ekrana bez obzira na to koje grozote su na njemu.
Dejvid Pol Kronenberg rođen je 15. marta 1943. godine u Torontu kao sin novinara i učiteljice klavira.
Odmalena je razvio zanimanje za naučnofantastične priče, najviše kroz romane Isaka Asimova i Filipa K. Dika, a takođe i kroz stripove izdavačkih kuća Marvel i DC.
Rano je krenuo da piše prve priče, ali zbog zanimanja za entomologiju, počeo je školovanje iz ove oblasti. Naknadno se ipak prebacio na engleski jezik i književnost, gdje dobija dodatnu inspiraciju od generacije bitnika.
Počeo je da snima kratke filmove kao student, potom je radio na kanadskim televizijama, a prvi komercijalni film mu je Shivers iz 1975. godine, u kome vještački paraziti pretvaraju ljude u manijake opsjednute seksom.
Baš ovakve neobične, mnogi bi rekli izopačene, premise postale su njegov zaštitni znak i on je nastavljao sa istraživanjem ljudskog tela, ali i psihe na način koji je uvek šokirao, a rijetko kada razočarao.
Brzo je stekao status kultnog reditelja, za šta su mahom zaslužni filmovi Scanners, o nizu genetskih telepata koji mogu da natjeraju ljudske glave da eksplodiraju, pa potom Videodrome, u kome kanal koji emituje nasilan i seksualno izopačen sadržaj izaziva halucinacije i fizičke promjene u gledaocima.
Uz ta dva filma, rimejk ostvarenja The Fly u kome naučnik nakon neuspjelog eksperimenta polako mutira u grotesknu humanoidnu verziju muve zacementirali su ga kao kralja „tjelesnog horora“.
Nije svaki njegov film ciljano stavljao neprijatne prizore u fokus, Kronenberg je istraživao spajanje identiteta dvojice identičnih blizanaca (Dead Ringers), stanje svijesti šizofreničara (Spider) i ljude koji imaju fetiš na autobuske nesreće (Crash).
Posvetio se i adaptaciji raznih romana, a uglavnom sa ciljem prikazivanja psiholoških i bihevioralnih ekstrema i odavanja počasti autorima čija djela su inspirisala njegovo stvaralaštvo.
Mnogi časopisi proglašavali su ga jednim od najboljih reditelja svih vremena, dobio je posebnu nagradu u Kanu 1996. godine, Venecijanski filmski festival dao mu je nagradu za životno djelo, baš kao i festival u San Sebastijanu, a nikada nije nominovan za Oskara.
Njegov najnoviji Crimes of the Future predstavlja svojevrsni rimejk sopstvenog istoimenog filma iz 1970. godine, a u njemu ljudi u distopijskoj budućnosti pomoću tehnologije mijenjaju tijela i dobijaju nove organe bez osjećanja bola.
Ima troje djece koji su takođe u filmskoj industriji, a najviše uspjeha za sada je imao sin Brendon Kronenberg, autor filmova Antiviral, Possessor i Infinity Pool.
Izvor: Danas
