Sol Belou (Saul Bellow) (10. jun 1915. – 5. april 2005.), istaknuti američki pisac, nobelovac, rodio se u Kvebeku, a odrastao je u Čikagu. Njegovi roditelji, jevrejskog porijekla, emigrirali su iz Rusije u Kanadu 1913. Do svoje devete godine živio je u siromašnom dijelu Montreala punom Rusa, Poljaka, Ukrajinaca, Grka i Italijana. Studirao je antropologiju i sociologiju na univerzitetima američkog srednjeg Zapada, a kasnije je i predavao na nekoliko značajnijih američkih univerziteta: Prinstonu, Čikaškom i Njujorškom.
Pored romana, pisao je i drame, kritike članke i kraća prozna djela. Na početku svoje karijere bio je pod uticajem Trockog. Njegovo interesovanje se kasnije proširilo na polje kulture i tradicije i rusko-jevrejskog nasleđa.
Od prve objavljene priče Belou je preispitivao vezu glavni junak – pripovjedač.
Dobio je Pulicerovu nagradu za roman Humboltov dar 1975. godine.
Za ovog Amerikanca jevrejske vjeroispovijesti mnogi svjetski kritičari su još dosta davno napisali, da je uz Vilijema Foknera najznačajniji i „najtemeljniji“ romansijer moderne američke književnosti 20. vijeka. Tema gotovo svakog njegovog djela je „smrt kao izazov“ koju je još kao mlad „dva puta slučajno izbjegao“. Njegovi opisi u djelima često prolaze granice stvarnog, pa se sukobi pojedinaca ili grupa pretvaraju tada u simbole otuđenosti, sa tjeskobama u dušama i podsvjesnim krivicama koje rasna mržnja često izaziva.
Najznačajnija svjetska nagrada, Nobelova, uostalom, dodijeljena mu je 1976. baš zbog takvih humanističkih stavova. A odmah, čim je primio to priznanje, novinarima je kazao: „Nobelova nagrada nije učinila srećnim ni jednog američkog dobitnika, naročito ne književnika. Sinkler Luis i Džon Štajbek odmah su postali nevjerovatno sumorni, a što se tiče Ernesta Hemingveja, on je tada i prestao da piše“!
To se nije desilo sa Belouom, jer je napisao potom još mnogo djela, a otac je postao i posle pete ženidbe u 83. godini života, mada je tada već imao više unuka, djece tri ćerke iz ranijih brakova.
Umro je 5. aprila 2005. u Bruklinu (Masačusets, SAD).
Najznačajniji romani su mu:
Čovjek bez oslonca (1944),
Žrtva (1947),
Ne propusti dan (1956),
Henderson, kralj kiše (1959),
Hercog (1964),
Humboltov dar (1975),
Više se mre od slomljenog srca (1987),
Revelštajn (2000)…
Priredio: Dragan Leković
