Nekadašnji dugogodišnji funkcioner Agencije za nacionalnu bezbjednost (ANB) a od 1. avgusta 2019. godine službenik Uprave policije Duško Golubović za nekoliko dana napušta bezbjednosni sektor.
Golubović je preko Direkcije za ljudske resurse, kadrovske i pravne poslove, 12. juna ove godine, dostavio zahtjev za prestanak radnog angažovanja u Upravi policije odnosno Sektoru za borbu protiv kriminala.
Sa njegovim zahtjevom je bio saglasan i menadžment UP tako da Golubović od 1. jula ove godine više neće biti službenik Uprave policije.
Šta će dugogodišnji tajni agent raditi u penziji nije poznato, međutim može se pretpostaviti da će on sada imati šansu da se posveti i uspješnom biznisu članova njegove porodice.
Prema podacima portala PRESS, sin Duška Golubovića vodi se kao suvlasnik sa 50 odsto kapitala kompanije “Ideal Group”, koja je registrovana za djelatnost iznajmljivanja i lizinga automobila i lakih motornih vozila.
Radi se o firmi koja postoji od 2008. godine, a koja je u prošloj godini imala prihod od 195.356 eura.
“Ideal Group” ima ukupnu aktivu vrijednu 316.193 eura.
Interesantno je da je do februara prošle godine suvlasnik sa 50 odsto kapitala u toj kompaniji bila Golubovićeva supruga Danijela Golubović, koju je tada zamijenio njegov sin Luka Golubović.
Kada se pogledaju imovinski kartoni dugogodišnjeg funkcionera ANB-a za 2020. i 2021. godinu, na sajtu Agencije za sprječavanje korupcije (ASK), može se zaključiti da on nije prijavio firmu člana njegovog domaćinstva.
Dugogodišnji operativac ANB-a u ljeto 2019. godine zaposlio se u Upravi policije, nedugo nakon formiranja tadašnjeg Sektora za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije, kojim je u to vrijeme rukovodio njegov kolega iz tajne službe Zoran Lazović.
Golubović je tada zapošljen u UP, bez javnog oglašavanja, jer je radno mjesto koje je pokrivao u tadašnjem SBPOK bilo označeno stepenom tajnosti…
“Vijesti” su juče objavile da je on gotovo četiri godine bio službenik Odsjeka za suzbijanje teških krivičnih djela, koji je 12. aprila ove godine, odlukom koordinatora Sektora za borbu protiv kriminala i načelnika Specijalnog policijskog odjeljenja Predraga Šukovića formalno prestao da postoji u organizacionoj šemi UP.
Odluka o gašenju ovog Odsjeka uslijedila je nakon hapšenja v. d. pomoćnika direktora Uprave policije Dejana Kneževića zbog sumnje da je navodno bio član kriminalne organizacije, zbog čega su svi službenici jedno vrijeme bili neraspoređeni u službi.
Golubović je jedno vrijeme bio neraspoređen kadar, a potom je nedavno dobio novo rasporedno rješenje u Centru za azilante u Spužu. Ubrzo nakon toga uslijedio je Golubovićev zahtjev za odlazak u penziju…
Golubović je u ANB-u je radio do aprila 2015. godine.
Te godine, nakon zakonske izmjene, ANB je napustilo oko 70 operativaca, a nakon što je jedan od ključnih uslova NATO-a za prijem Crne Gore u alijansu, bila reforma sektora bezbjednosti jer su godinama prije toga javnost potresale afere povezane sa političko-bezbjednosnim sektorom i sukobom suprotstavljenih frakcija.
Zbog kašnjenja reforme u bezbjednosnom sektoru 2014. je bio i odložen prijem Crne Gore u NATO, nakon čega je tadašnji prvi američki čovjek za evropska i evroazijska pitanja Hojt Brajan Ji poručio da sve obavještajne službe članica ali i budućih članica NATO-a, uključujući crnogorsku ANB “moraju da budu oslobođene svih ranjivosti i spoljnih faktora koji bi željeli ilegalno da prosljeđuju povjerljive savezničke informacije trećim zemljama”…
Golubovićevo ime pominjalo se i u aferi “Listing” – istraga u tom predmetu počela je u decembru 2011. godine, nakon što je objavljena telefonska komunikacija Pljevljaka Darka Šarića sa tadašnjim premijerom Igorom Lukšićem i bivšim ministrom vanjskih poslova Milanom Roćenom.
Nakon toga u medijima se pojavio i listing komunikacije optuženog narko-bosa Nasera Keljmendija i Golubovića.
Rezultat istrage bio je da je navodno riječ o falsifikatima, ali javnost nikada nije obaviještena ko je i zbog čijih interesa lansirao aferu…
U novembru 2015. godine, ubrzo nakon odlaska iz službe, postavljen je eksploziv na kapiju Golubovićeve porodične kuće u Donjoj Gorici, prethodno u septembru u kafiću “Grand”, a u julu u kafiću “Machiato” čiji je vlasnik jedno vrijeme bila i Golubovićeva supruga.
Ovi napadi, koji nikad nijesu rasvijetljeni, u bezbjednosnim krugovima tada su se tumačili kao upozorenje “grandovcima” od strane suprotstavljenih “mojkovčana”, navodno zbog najave tadašnjeg specijalnog tužioca Milivoja Katnića, koji je bio blizak Lazoviću i Goluboviću, “da će pravda zakucati na svačija vrata”.
Autor: Vl. O.
