U galeriji Muzeja saveremene umjetnosti u 19 sati biće upriličeno svečano otvaranje izložbe grupe Laibach pod nazivom “Ausstellung! Laibach Kunst: Revolucija još traje”.
“Laibach je veliki okean koji utapa u kolektivni duh. Doživljaj za sva čula. Laibach možemo shvatiti kao apsolut, univerzalni simbol novog doba, i esencijalni izraz univerzalne istine sadašnjeg vremena. Kroz eklektično spajanje naizgled nespojivih elemenata Laibach stvara umjetnička djela – univerzalne simbole savremenog trenutka. Čulno iskustvo, simbolika i estetika u elementima kako bi stvorio slojevite i višeznačne slike, koje se poigravaju sa simbolima i ironijom, koji stvara efekat otuđenja kod publike. Preispituje vlastita uvjerenja i percepciju kroz simboličke narative”, zapisala je u tekstu koji prati izložbu kustoskinja izložbe Natalija Đuranović.
Đuranović ističe da je doprinos savremenoj umjetnosti aktuelna kontroverza sveobuhvatne slike njihovog opusa koji se reflektovao na publiku – potvrđivanje i njena negacija, odnosno supstitucija, podsjećajući na jednu od najpoznatijih teza u temelju filozofije Laibacha – „Sva umjetnost podložna je političkoj manipulaciji, osim one koja govori jezikom iste manipulacije”.
“Njihova estetika zasnovana na slici i zvuku specifičnih vizuelnih stilova, kao što su uniforme i monumentalne slike pobuđuju emocije posmatraču, koji je u zamrznutom trenutku, prepušten doživljaju”, zapisala je ona.
Grupa Laibach je osnovana 1980. godine u Trbovlju, u okviru slovenačkog ili, u to vrijeme, šireg jugoslovenskog pank i alternativnog umjetničkog pokreta 80-ih godina. Provokativan stav koji su članovi zauzeli od svojih početaka shvaćen je kao odgovor na totalitarizam tadašnje SFRJ.
Grupa Laibach ne osporava sistem parodijom ili direktnom kritikom; njihov specifičan način provokacije obično se definiše kao nad-identifikacija. Ili, kako sami kažu: „Umjetnost i totalitarizam se ne isključuju. Totalitarni režimi ukidaju iluziju revolucionarne individualne umjetničke slobode.
Laibach ističe da je Laibach Kunst princip svjesnog odricanja ličnog ukusa, rasuđivanja, ubeđenja.
“To je slobodna depersonalizacija, dobrovoljno preuzimanje uloge ideologije, demaskiranje i rekapitulacija režimskog postmodernizma”-
„Politika je najviši oblik popularne kulture, a mi koji stvaramo savremenu popularnu kulturu sebe smatramo političarima”.
Međutim, Laibach ističe da je svaka umjetnost podložna političkoj manipulaciji, osim one koja govori jezikom te iste manipulacije – “Govoriti političkim izrazom znači otkriti i priznati sveprisutnost politike.”
Njihov program, opisan u dokumentu Laibach: 10 tačaka konvencije (1982), predviđa, između ostalog, način rada po uzoru industrijske proizvodnje i totalitarnih režima, gdje je glas organizacije važniji od glasa pojedinca. Tako se ni kod umjetničkih djela nikada nije isticala atribucija pojedinačnih autora, ona su se uvek pojavljivala formalno samo pod naslovom Laibach ili Laibach Kunst.
Projekat su podržali Crnogorski Telekom i Ambasada Republike Slovenije u Crnoj Gori.
