Demokratska Crna Gora reagovala je na autorski tekst poslanice Demokratske partije socijalista (DPS), Jovanke Laličić, u kojem je upitala zbog čega se u ovom trenutku aktuelizuje priča o prebivalištu, rekavši da je Laličić sama konstatovala da postojeći Zakona o registrima prebivališta i boravišta zahtijeva temeljnu izmjenu.
“Poslanica Laličić ,,muku muči“ da dokuči zbog čega su poslanici Demokrata u skupštinsku proceduru dostavili Predlog Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o registrima prebivališta i boravišta, a ne vidi da je odgovor dala sama”, navode Demokrate.
Sama konstatuje, prema njihovim riječima, da postojeći zakon zahtijeva temeljnu izmjenu počev od izmjene naziva zakona, predmeta zakona, jasnog uređenja svih situacija iz dosadašnje prakse.
Istina, zaboravlja da saopšti da je predlog tog i takvog zakona utvrdila i skupštini dostavila Vlada na čijem se čelu nalazio Milo Đukanović, da bi taj predlog Skupština Crne Gore na sjednici održanoj u mjesecu julu 2015. godine usvojila isključivo glasovima poslanika DPS-a, SDP-a i Pozitivne Crne Gore, pri čemu nije usvojen nijedan amandman poslanika opozicije, ističu Demokrate.
A potom poslanica Laličić, kako dalje navode, svojim “besmislenim i netačnim” ocjenama pokušava zaštititi jedan takav zakon od, kako ocjenjuju, neznatnih ali u ovom trenutku kranje “neophodnih izmjena koje su predložili poslanici Demokrata”.
“Naime, evidencije prebivališta moraju odgovarati stvarnom mjestu nastanjenja građana, s obzirom da se na prebivalištu temelji niz prava propisanih posebnim propisima.Prema sada važećem zakonu, utvrđivanje prebivališta po službenoj dužnosti Ministarstvo će pokrenuti samo u slučaju ako je crnogorski državljanin nastanjen u Crnoj Gori, a nije podnio prijavu prebivališta”, piše u saopštenju.
Iz partije navode da ovakvo zakonsko rješenje “ne može” doprinijeti tačnosti podataka sadržanih u registrima prebivališta i boravišta.
“Evidenciju toliko značajnu za ostvarivanje ne samo biračkog prava, već i mnogih drugih prava čije je ostvarivanje vezano za podatak o prebivalištu i tačnoj adresi stanovanja. Nakon što je Ustavni sud Crne Gore Odlukom donesenom dana 06.11.2020. godine ukinuo odredbu Zakona o izboru odbornika i poslanika kojom je bilo propisano da pravo da bira i bude biran za odbornika ima birač koji ima prebivalište u opštini najmanje šest mjeseci prije dana održavanja izbora došlo je do fiktivne prijave prebivališta od strane pojedinih lica u opštini u kojoj se održavaju lokalni izbori, sa evidentnom namjerom da na osnovu takvog prijavljenog prebivališta budu upisani u birački spisak i protivpravno glasaju na tim izborima, pri čemu policija nije imala na zakonu zasnovana ovlašćenja za efikasno sprječavanje takvih pojava”, kažu Demokrate.
Naznačeno protivpravno postupanje, smatraju oni, “eskaliralo” je u susret izborima za odbornike u skupštinama četrnaest jedinica lokalne samouprave u Crnoj Gori.
“Održanim 23.10.2022. godine, i u pojedinim opštinama, posebno u opštini Šavnik, poprimilo društveno zabrinjavajući pojavu, čime se dovodi u pitanje zakonitost izbornog procesa i dodatno povećava nepovjerenje građana u rezultate izbora”, ističu u reagovanju.
U prvom kvartalu 2023. godine, kako navode, održaće se redovni izbori za odbornike u Skupštini opštine Tuzi.
“U cilju stvaranja normativnih pretpostavki da birači svoje biračko pravo ostvaruju prema stvarnom mjestu njihovog nastanjenja, i sprječavanja izraženih negativnih pojava fiktivnih promjena prebivališta, iz opštine u opštinu u kojoj se održavaju izbori, podnesen je predlog navedenog zakona. Predloženi zakon sadrži mehanizme zaštite i sprječavanja navedenih protivpravnih postupanja, u funkciji je otklanjanja nedostataka nastalih primjenom sada važećeg zakona, i ni u kom vidu ne predstavlja ograničenje Ustavom zajamčenih sloboda kretanja i nastanjivanja”, naveli su iz Demokratske Crne Gore.
Sa druge strane, napominju Demokrate, način uređenja ostalih veoma značajnih pitanja iz predmeta ovog zakona može samo biti, kažu oni, “rezultat parlamentarnog dijaloga u radu Odbora za sveobuhvatnu reformu izbornog i drugog zakonodavstva”.
