Đorđe Kadijević (Šibenik, 6. januar 1933) srpski reditelj, scenarista, istoričar umjetnosti i likovni kritičar. Njegova najpoznatija ostvarenja su filmovi Leptirica i Sveto mesto. Dobio je Gran pri Evrope na festivalu u Rimu za najbolju TV seriju „Vuk Karadžić”, koja se i dalje smatra najboljom ikad snimljenom TV serijom na ovim prostorima.
Filmovi
Praznik (1967)
Pohod (1968)
Heksaptih (1968)
Darovi moje rođake Marije (1969)
Žarki (1970)
Čudo (1971)
Pukovnikovica (1972)
Devičanska svirka (1973)
Štićenik (1973)
Leptirica (1973)
Zakletva (1974)
Marija (1976)
Beogradska deca (1976)
Aranđelov udes (1976)
Čovek koji je pojeo vuka (1981)
Živo meso (1981)
Karađorđeva smrt (1983)
Sveto mesto (1990)
Napadač (1993)
TV serije
Vuk Karadžić (1987—1988)
Poslednja audijencija (2008)
Likovna kritika
Marina Nakićenović (1982,1991,1998)
Miroslav Stojanović Pirke (1988)
Svetislav Feđa Pešić (1991)
Dragan Malešević Tapi (1995)
Marko Mamić Maša (1998)
Dragan Martinović
Miodrag B. Protić
Nagrade
Gran pri na TV festivalu u Kjančanu, za najbolju evropsku TV seriju, za režiju TV serije „Vuk Karadžić”, 1988.
Nagrada „Leptirica”, za doprinos razvoju poetske fantastike i horora kao žanra, Ribarska Banja 2010.
Izuzetna Vukova nagrada, 2012.
Nagrada „Bela Lugoši”, za izuzetan doprinos horor umetnosti, Palić 2016.
Nagrada „Stefan Prvovenčani”, za izuzetan doprinos nacionalnoj kulturi, 2018.
Nagrada „Teodor Pavlović”, za životno delo, Novo Miloševo, 2020.
Za Press priredio: Dragan Leković
Đorđe Kadijević je jedan od najvećih srpskih reditelja, sa opusom koji podjednako krase značajna bioskopska ostvarenja (Praznik, Pohod…) kao i televizijska (Čudo, Leptirica, Karađorđeva smrt, Vuk Karadžić…).
Svojim osobenim autorskim rukopisom, Đorđe Kadijević bavio se pre svega skrajnutim temama naše bliže i dalje istorije kao i mračnijim aspektima srpskog mentaliteta. Obrađivao je temu kontrarevolucije (četništva) na originalan i ideološki neutralan način u Prazniku; bavio se sudbinom malog, nesvrstanog čoveka u vihoru rata u Pohodu; ekranizovao je motive iz srpskih epskih pesama u TV filmovima Čudo i Zakletva; dostojanstveno je na ekran stavio neke od najvećih velikana srpske istorije (Dositej Obradović, Vuk Karadžić, Karađorđe Petrović, Miloš Obrenović…), a svojom kultnom Leptiricom i drugim filmovima strave praktično je začeo bavljenje hororom u srpskoj kinematografiji.
Izvor: XXZ zabava
