U knjizi “Katarina Velika i Potemkin” bestseler pisac Sajmon Sibag Montefjore otkriva istinu iza mnogobrojnih priča koje su se s vremenom isplele o Katarini i Potemkinu.
Riječ je o sjajno napisanoj biografiji dvoje ljubavnika koja se, primjera radi, bavi pitanjem njihovog tajnog stupanja u brak (do koga je možda i došlo, ali mi to nikada nećemo saznati). Stiče se utisak da je Montefjore gotovo ubijeđen da su se zaista tajno vjenčali, a sa njim bi se vjerovatno složio i profesor Sajmon Dikson, poznati istoričar i autor još jedne izvrsne biografije Katarine Velike.
– Montefjore se osvrće i na polne predrasude koje se provlače kroz sve priče o caričinim ljubavnicima. Nikome, naime, nije čudno što vladari muškog pola mijenjaju ljubavnice, ali kada to radi jedna vladarka, automatski se podrazumijeva da sa njom nešto nije u redu, u moralnom i svakom drugom smislu. Katarina je u životu imala desetak ljubavnika, ali jednog za drugim: nikada nije bila u vezi sa više muškaraca istovremeno – navodi istoričar Andrej Zorin. – Mijenjala je ljubavnike, ali nije bila promiskuitetna – bar ne po današnjim standardima. U sve afere se upuštala iz ljubavi, ili bar iz onoga što je, kao velika obožavateljka sentimentalne literature, smatrala ljubavlju. Potemkin je svakako bio njena najveća ljubav. Montefjore – koji je mnogo vremena proveo u raznim arhivima, proučavajući njihovu obimnu, uzbudljivu korespondenciju i druge dokumente iz tog perioda – slika živopisan portret ekscentričnog ruskog plemića, kome je nekako polazilo za rukom da paralelno vodi živote razuzdanog sultana, duboko religioznog čovjeka i briljantnog administratora i političara.
Grigorij Aleksandrovič Potemkin je, ako izuzmemo nekoliko slavnih vladara, bez ikakve sumnje, najpoznatiji državnik predrevolucionarne Rusije. Imao je čak i tu čast da njegovo ime uđe u svakodnevni govor: malo je onih koji nisu čuli za izraz “Potemkinova sela”, koji označava nešto što ne postoji, obmanu ili varku.
Izvor: Večernje novosti
