Tokom naše evolutivne prošlosti, značajna količina neandertalske DNK izmiješala se sa našom i uticala na mnoge naše današnje karakteristike, od toga kako reagujemo na brojne bolesti do izgleda.
Nova studija sa Univerziteta Klemson i Univerziteta Lojola u SAD ukazuje da bi neki od tog naslijeđenog genetskog materijala povezan sa poremećajem autističnog spektra, sa specifičnim poliformizmom u DNK od neandertalaca koji je češći kod ljudi sa autizmom u odnosu na opštu populaciju.
Tim naučnika je analizirao DNK od 3.442 osobe sa i bez autizma, među kojima je bio prilično jednak broj Afroamerikanaca i bijelaca.
„Procijenjeno je da evroazijska populacija ima oko dva odsto neandertalske DNK, koja je dobijena iz miješanja nakon što je savremeni čovek migrirao iz Afrike“, navodi se u studiji.
Sa nedavnim sekvenciranjem više arhaičnih ljudskih genoma, postoji veliki interes o njihovom uticaju na zdravlje modernog čovjeka.
Prethodna istraživanja su otkrila da neandertalska DNK oblikuje određene djelove mozga. Pošto ljudi sa autizmom imaju slične neuralne puteve, potencijalna uloga neandertalskih gena je ono što su istraživači htjeli da pažljivije provjere.
Studija je identifikovala 25 specifičnih polimorfizama koji mogu da utiču na ekspresiju gena kod ljudi sa autizmom. U nekim slučajevima bila je uključena i epilepsija, stanje sa kojim je autizam često povezan.
Primjera radi, varijanta SLC37A1 gena bila je prisutna kod 67 odsto belaca sa autizmom i epilepsijom, a koji su takođe imali autistične članove porodice. U poređenju sa time, ista varijanta je otkrivena kod samo 26 odsto autističnih ljudi bez epilepsije i kod 22 odsto osoba bez autizma ili epilepsije.
Naučnici ističu da ljudi sa i bez autizma se ne razlikuju mnogo u količini neandertalskog DNK koju poseduju, već koliko su česte određene varijacije.
Iako se radi o veoma kompleksnoj slici, dokazi su dovoljno snažni da zahtevaju dalja ispitivanja u budućim studijama. Američki naučnici objašnjavaju da ima još mnogo toga da se uči i o neandertalcima i njihovom dugoročnom uticaju na našu fiziologiju, ali i o tome kako autizam menja način na koji mozak funkcioniše.
