Još jedan „gaf“ u režiji bivšeg Načelnika Generalštaba Vojske Crne Gore.
Naime, polemišući sa novinarom „Vijesti“ Sinišom Lukovićem, admiral u penziji Dragan Samardžić, ističe da je 2008. godine, kada je trebalo da postane Načelnik Generalštaba, „provjeren“ kroz direktnu komunikaciju „tadašnjih šefova vojno-obavještajnih službi Božidara Lakića s crnogorske strane i generala Gordana Čačića s hrvatske“.
Ovu informaciju admiral Samardžić „začinjava“ sledećom opaskom: „Kome to smeta moje pisanje na Tviteru…?“, aludirajući tako da se protiv njega sto puta „provjerenog“ i „bezbjednosno besprekornog“, zapravo, vodi samo neosnovana hajka, piše portal IN4S.
Međutim, navodi admirala Samardžića su, u najmanju ruku, sumnjivi, jer 2008. godine, kada je on postao NGŠ, prema našim podacima, u Vojsci Crne Gore nije postojala vojno-obavještajna služba.
Naime, prema Zakonu o odbrani iz 2007, 2009. godine obavještajne i kontraobavještajne poslove je vršila Agencija za nacionalnu bezbjednost (ANB), dok su bezbjednosni poslovi bili organizovani u okviru Odjeljenja za vojno-bezbjednosne poslove Minstarstva odbrane.
Tek izmjenama zakona iz 2012. godine, u Ministarstvu odbrane i Vojsci Crne Gore se organizuju vojno obavještajni, kontraobavještajni i bezbjednosni poslovi, a nadalje, posebnim pravilnicima, organizuju se i službe.
Između ostalog, riječ je o poslovima bezbjednosnih provjera za prijem na rad u službi, što je definisano članom 41.
Dakle, pomenuti Božo Lakić nije u tom trenutku bio šef vojno-obavještajne službe, jer ona, u tom trenutku, prosto nije ni postojala.
Ko je, zapravo, Božo Lakić?
Međutim, ono što je isto tako interesantno, tiče se uloge upravo pomenutog Božidara Boža Lakića.
Ime ovog veterana tajnih crnogorskih službi nerijetko je provlačeno kroz medije.
Posljednje godine svog obavještajnog staža Lakić je proveo u Ministarstvu odbrane, na pozicijama savjetnika ministra Bora Vučinića za odbrambeno-bezbjednosne poslove i, prethodno, načelnika odjeljenja u Odjeljenju za odbrambeno-bezbjednosne poslove, komunikaciju i kriptozaštitu u istom resoru.
Podsjetimo, uloga Lakića, a posebno Sektora za odbrambeno-bezbjednosne poslove Ministarstva odbrane podigla je puno prašine na političkoj sceni još 2009. godine. Opozicija je, tada, optužila Lakića da nezakonito prisluškuje građane, odnosno da “sakuplja podatke koji nisu od značaja za odbranu”.
Lakić je postao poznat široj javnosti kada je nakon početka procesa u Italiji, počelo da se odmotava klupko priče oko šverca cigareta devedesetih godina. Još krajem 1980-ih bio je ministar, a u doba sankcija protiv Jugoslavije – šef carinarnice u Baru, pisali su mediji.
U drugoj polovini 1990-ih Lakić je bio DB rukovodilac za Bar, Budvu i Ulcinj. Do sredine 2007. bio je šef ANB za Podgoricu, a nakon toga načelnik Odjeljenja za odbrambeno-bezbjednosne poslove Ministarstva odbrane.
Veze Lakića i admirala Samardžića iz tog perioda ostale su i dalje u potpunosti nerazjašnjene.
