Bitka kod Kurska vođena je u Drugom svjetskom ratu između sovjetskih i njemačkih snaga tokom ljeta 1943. godine (od 5. jula do 23. avgusta). To je najveća tenkovska bitka u istoriji ratovanja i jedna od najznačajnijih savezničkih pobjeda tokom 1943. godine. Najžešće borbe vođene su oko sela Prohorovke.
Namjera nemačkih kopnenih snaga, Vermahta, bila je razbijanje središnjeg dijela Istočnog fronta, a zatim s juga obuhvatiti Moskvu i nanijeti odlučujući udarac Crvenoj armiji. Njemačka ofanziva počela je 5. jula pod tajnim nazivom Citadela (njem. Zitadelle – tvrđava). U bici je sa njemačke strane angažovano 50 divizija (od kojih 34 pješadijske, 14 oklopnih i 2 motorizovane) – ukupne jačine oko 900.000 vojnika, 2.700 tenkova i samohodnih i jurišnih topova, 10.000 artiljerijskih i minobacačkih cijevi, uz podršku oko 2.000 aviona, dok je sa sovjetske strane angažovano 12 armija (od kojih 2 oklopne). Sovjeti su imali izvjesnu brojčanu prednost u ljudstvu i naoružanju – 20.000 topova i minobacača, 920 raketnih bacača (kaćuša), 3.600 tenkova, uz podršku 2.400 aviona.
Uprkos većim gubicima ruske snage su izvele uspješan kontranapad i do 23. avgusta Njemci su bili poraženi. Iz stroja im je izbačeno do 500.000 vojnika od toga oko 60.000 poginulih i oko 150.000 ranjenih (tokom prve etape bitke odnosno njemačke ofanzive). Kasnije, tokom sovjetske protiv-ofanzive, taj broj se popeo na preko pola miliona poginulih, ranjenih i zarobljenih. Stvarni sovjetski gubici objelodanjeni su tek 1991. i iznosili su oko 800.000 poginulih, ranjenih i nestalih (tokom obje etape bitke).
Pobjedom Crvene armije u ovoj bici, inicijativa na Istočnom frontu prešla je na sovjetsku stranu. Od tada pa sve do kraja rata nemjačke jedinice su se nalaze u konstantnoj defanzivi.
Izvor: Wikipedia
