Brian Peter George St. John le Baptiste de la Salle Eno (15. maj 1948 -), poznat i pod skraćenicom Eno (fonetski:ˈiːnoʊ}}), engleski muzičar, kompozitor, producent, muzički teoretičar i pjevač, najpoznatiji kao jedan od glavnih inovatora ambijentalne muzike.
Eno je studirao na umjetničkoj školi, uzimajući inspiraciju iz minimalističkih slika, kada se ranih 1970-ih, s malo muzičkog obrazovanja, pridružio bendu Roxy Music svirajući klavijature i sintesajzere. Roxy Music je brzo postala uspješna na glam rock sceni, ali se Eno brzo umorio od stalnih sukoba s pjevačem Bryanom Ferryjem, kao i turneja, te je napustio bend nakon albuma For Your Pleasure (1973), započevši solo karijeru s art rock pločama Here Come the Warm Jets (1974) i Taking Tiger Mountain (By Strategy) (1974).
Eno je proširio opus prema eksperimentalnim muzičkim stilovima sa (No Pussyfooting) (1973) (u saradnji s Robertom Frippom), uticajnim Another Green World (1975) i Discreet Music (1975). Njegovi pionirski pokušaji stvaranja ambijentalne muzike sa “zvučnim pejzažima” su ga počeli zaokupljati nakon Ambient 1/Music for Airports (1978) i kasnijim Apollo: Atmospheres and Soundtracks (1983) koga je komponovao za dokumentarni film For All Mankind. Eno je uprkos toga nastavio pjevati na nekim od svojih ploča, kao što su Before and After Science (1977) i Another Day on Earth (2005).
Enov solo opus je bio prilično uticajan, zahvaljujući pionirskom radu na ambijentalnoj muzici i inovativnim tehnikama produkcije kao naglašavanju “teorije pred praksom”. Do kraja 1970-ih Eno je radio s Davidom Bowiejem na slavnoj avangardnoj “Berlin Trilogy,” pomogao popularizaciji američkog punk rock bend Devo i novog muzičkog žanra “New Wave”, te često sarađivao s Haroldom Buddom, Johnom Caleom, Clusterom, Robertom Frippom i Davidom Byrneom, kome je producirao legendarni album My Life in the Bush of Ghosts (1981). Producirao je i izvodio muziku na tri albuma grupe Talking Heads, uključujući Remain in Light (1980), producirao sedam albuma za U2, uključujući The Joshua Tree (1987), te, između ostalih, radio ploče za James, Laurie Anderson, Coldplay, Paul Simon, Grace Jones i Slowdive.
Kao umjetnik Brian Eno je paralelno s muzičkom karijerom radio na nekoliko multimedijskih projekata, kao što su umjetničke instalacije, novinska kolumna u The Observeru i “Oblique Strategies” (napisane s Peterom Schmidtom), špilu karata od kojih svaka sadrži kriptičku primjedbu ili opservaciju vezanu uz rješavanje dilema. Takođe, pisao je i redovnu kolumnu za časopis Prospect.
Izvor: Wikipedia
