Opština Bijelo Polje pripremila je Nacrt Odluke o proglašenju zaštićenog područja u kategoriji spomenika prirode gornjeg toka rijeke Ćehotine, kao i Studiju zaštite, a javna rasprava je zakazana 12. maja.
Do sada je u Bijelom Polju zaštićenim područjem kao spomenik prirode proglašena Đalovića klisura, a gornji tok rijeke Ćehotine biće drugo zaštićeno područje, nakon što je Agencije za zaštitu životne sredine uradila studiju. Za upravljanje svim zaštićenim područjima na teritoriji bjelopoljske opštine zadužena je Agencije za upravljanje prirodnim dobrima opštine Bijelo Polje, koja je osnovana krajem prošle godine.
Ideja zaštite gornjeg toka Ćehotine na teritoriji opštine Bijelo Polje, na potezu od samog izvora rijeke Ćehotine u podnožju planine Stožer i nizvodno kanjonom rijeke do administrativne granice sa opštinom Pljevlja na području sela Bliškovo, kako se navodi u Studiie, bazirana je na zaštiti površinskih voda, biodiverziteta rijeke i okolnog područja, kao i samog pejzaža kanjona rijekei okolnog prostora.
“Ćehotina je najsjevernija rijeka u Crnoj Gori, ukupne dužine je oko 125 kilometara, od čega 95 kilometara pripada Crnoj Gori. Predstavlja desnu pritoku rijeke Drine u mjestu Foča (BIH). Izvire ispod planine Stožer na nadmorskoj visini od 945 metara. Područje se nalazi u opštini Bijelo Polje, zapadnom dijelu opštine na samoj granici sa opštinom Pljevlja. Obuhvata izvor Glavu Ćehotine i gornji tok od 6,5 kilometara u opštini Bijelo Polje na dijelu teritorije sela Bliškovo”, navodi se u Studiji.
U neposrednoj blizini, u selu Bliškovu se nalaze i suve pećine Dera, Gornja Dera, Sileva pećina a izvor Ćehotine nalazi se na dnu planine Stožer, okružen stožerskim katunima, nekada mjestima za izdig stočara u ljetnjim periodima, danas potencijalom za razvoj izletničkog turizma. Na samoj granici zaštićenog područja nalazi se manastir Bliškovo. Na udaljenosti od 21 kilometra je manastir Zlateš a na 28 kilometara ostaci srednjovjekovnog manastira Sokolac. U široj okolini zaštićenog područja nalaze se i arheološki lokaliteti iz praistorijskog perioda.
Područje upotpunjava cjelokupnu zaštitu gornjeg toka Ćehotine, ne samo na teritoriji opštine Bijelo Polje, već i na teritoriji opštine Pljevlja čija je procedura zaštite u završnoj fazi. Otilovićko jezero je napravljeno prije 35 godina za potrebe TE Pljevlja, ali se voda iz akumulacije koristi i za vodosnabdijevanje grada, što predstavlja i razlog više za zaštitu gornjeg toka rijeke Ćehotine koji bi ujedno bio i zona sanitarne zaštite vodozahvata.
“Najveća prepoznatljivost područja gornjeg toka Ćehotine, pored meandara, je i samo izvorište Ćehotine pod stijenom u podnožju Stožera. Ostale vrijednosti ovoga područja su očuvan biodiverzitet, kulturno-istorijski spomenici, autentična seoska arhitektura, očuvani šumski kompleksi, sama rijeka Ćehotina koja je pogodna za razvoj sportskog ribolova, kao i gostoljubivost seoskog stanovništva”.
Ukupna dužina zaštitnog pojasa, kako je planirano, iznosila bi 40,06 hektara, a ukupna površina zaštitnog pojasa 528,62 hektara.
Zabranjene aktivnosti pod režimom zaštite II stepena bile bi: ribolov na pet godina zbog oporavka populacije potočne pastrmke, akvakultura, postavljanje ili izgradnja objekata, promjena namjene površina, rastjerivanje, hvatanje, uznemiravanje i ubijanje životinjskih i biljnih vrsta, naseljavanje alohtonih i invazivnih vrsta, lov, nekontrolisana sječa šume bez dozvole, preduzimanje radova koji bi mogli da dovedu do oštećenja vrsta i staništa, slučajno ili namjerno odlaganje ili odbacivanje bilo kog otpada, oštećenje geoloških i geomorfoloških vrijednosti, osiromašenje prirodnog fonda divljih vrsta i zagađenje ili ugrožavanje rijeke.
Zabranjena je izgradnja objekata koji svojim otpadnim vodama zagađuju podzemne i površinske vode ili je efikasnost njihovog sistema za prečišćavanje ispod zakonom propisanih standarda i parametara kvaliteta, izgradnja objekata i obavljanje radnji, aktivnosti i djelatnosti kojima se otpadne vode ispuštajum bez prečišćavanja u podzemlje (septičke jame i bunare), izgradnja pilana…
Izvor: Vijesti
