Crna Gora danas obilježava Dan nezavisnosti.
Naime, na današnji dan, 21. maja 2006. godine, održan je referendum o državno-pravnom statusu Crne Gore.
Od 419.240 građana, koliko ih je u tom momentu imalo biračko pravo, za izlazak iz državne zajednice sa Srbijom glasalo je 230.661, odnosno 55,5% onih koji su izašli na referendum, dok je za ostanak bilo 185.002, tj. 44,5%.
Referendumsku kampanju za i protiv nezavisnosti Crne Gore vodila su dva suprostavljena bloka.
S jedne strane je bio Pokret za nezavisnu Crnu Goru. Njega je predvodila Demokratska partija socijalista (DPS) Mila Đukanovića. U tom bloku su još bili: Socijaldemokratska partija (SDP) Ranka Krivokapića, Pokret za nezavisnost Crne Gore, Liberalna partija Miodraga Živkovića, Građanska partija, te još niz manjih partija, kao i bošnjački, albanski i hrvatski predstavnici i razna udruženja.
S druge strane Blok za očuvanje zajedničke države sa Srbijom predvodila je Socijalistička narodna partija (SNP) na čijem je čelu, u tom trenutku, bio Predrag Bulatović. U ovom bloku bili su i: Narodna stranka (NS), Srpska narodna stranka (SNS) Andrije Mandića, Demokratska srpska stranka (SNS) Ranka Kadića, Demokratska stranka jedinstva , Pokret za očuvanje SCG i nekoliko nevladinih organizacija. Predstavnik Bošnjaka u ovom bloku bio je Harun Hadžić.
Referendumsko pitanje na glasačkom listiću glasilo je:
Želite li da Republika Crna Gora bude nezavisna država sa punim međunarodno-pravnim subjektivitetom?
Skupština Crne Gore je, prethodno, usvojila Zakon o referendumu. On je, uz preporuku Evropske unije, izglasan 1. marta 2006. godine. Od tadašnjeg ukupnog broja poslanika (75) za usvajanje ovog zakona glasalo je njih 60, i to: Demokratska partija socijalista (DPS), Socijalistička narodna partija (SNP), Srpska narodna stranka (SNS), Narodna stranka (NS), Demokratska srpska stranka (DSS) i Demokratska unija Albanaca (DUA); dok su protiv bile: Socijaldemokratska partija (SDP), Liberalni savez (LSCG) i još par manjih stranaka.
Da bi referendum bio uspješan, tj. da bi njegov legitimitet bio neosporan, bilo je potrebno da ga podrži 55% izašlih birača.
Predsjednik Referendumske komisije bio je Slovak František Lipka.
Poslednji predreerendumski skup Bloka za zajedničku državu, na Trgu Slobode (kako se tada zvao), održan je 16. maja, a Pokreta za nezavisnu Crnu Goru svega dva dana kasnije. 18. maja 2006. godine.
Prema procjenama, na oba mitinga bilo je prisutno više desetina hiljada građana.
Biračka mjesta, u 21 opštini koliko ih je tada bilo, zvanično su otvorena 21. maja u 8 časova.
Nakon proglašavanja zvaničnih referendumskih rezultata, Skupština Crne Gore je 3. juna 2006. godine usvojila Odluku o proglašenju nezavisnosti Republike Crne Gore. Time je Crna Gora, poslije 88 godina, ponovo postala samostalna država.
Formalnom proglašenju nezavisnosti Crne Gore u Skupštini nisu prisustvovali poslanici Bloka za zajedničku državu, koji nisu priznavali rezultate referenduma. Blok za zajedničku državu odbio je da prihvati rezultat referenduma, navodeći da on nije bio fer i demokratski, te da ne predstavlja pravi izraz volje građana Crne Gore.
Ustav Crne Gore usvojen je na sjednici Skupštine koja je održana 19. oktobra 2007. godine. Ovaj najviši pravni akt zvanično je proglašen 22. oktobra 2007. godine. Stupanjem na snagu ovog ustava prestao je da važi dotadašnji iz 1992. godine.
Redakcija portala PRESS
