Ferdinand III (13. jul 1608 – 2. april 1657), car Svetog Rimskog Carstva od 1637. do 1657. godine, kralj Ugarske, Hrvatske, Češke, Njemačke, te vladar ostalih habsburških posjeda.
Dolazak na vlast
Ferdinand je bio najstariji sin Ferdinanda II, cara Svetog Rimskog Carstva, i njegove prve supruge, Marije Ane Bavarske. Postao je vladar Austrije 1621. godine, a izabran je za kralja Ugarske 1625. godine. Godine 1627. izabran je za češkog kralja, a 1636. godine za njemačkog kralja. Po očevoj smrti 1637. godine, izabran je za cara Svetog Rimskog Carstva.
Tridesetogodišnji rat
Po smrti Albrehta fon Valenstajna 1634. godine, postao je titularni vođa carske vojske u Tridesetogodišnjem ratu. Kasnije iste godine pridružio se svom rođaku, kardinalu Ferdinandu, s kojim je pobijedio Šveđane u Bici kod Nerdlingena.
Sljedeće godine sklopio je mirovni sporazum s protestantskim zemljama. Nadao se da će po očevoj smrti biti u stanju brzo sklopiti mir s Francuskom i Švedskom, ali rat se nastavio još 11 godina. U posljednjim godinama rata, Ferdinand III je svim vladarima njemačkih zemalja dao pravo da upravljaju svojom spoljnjom politikom. Time je želio dobiti više podrške u pregovorima s Francuskom i Švedskom, ali rezultat ove odluke bila je decentralizacija Svetog Rimskog Carstva i pad habsburškog autoriteta.
Muzika
Car Ferdinand III je bio kompozitor i poznati sponzor muzičara. Učio ga je muzici Đovani Valentini, koji mu je i posvetio svoja djela. Bio je prijatelj kompozitora Johana Jakoba Frobergera, koji je Ferdinandu takođe posvetio svoja djela nakon njegove smrti. Među Ferdinandovim vlastitim djelima, preživjele su mise, moteti, himne i drugi tipovi duhovne muzike. Na njegovu muziku je uticao Valentini, ali car je imao i vlastiti stil i vlastitu tehniku.
Smrt
Ferdinand III je umro 2. aprila 1657. godine. Kako je nadživio svog najstarijeg sina, koji je vladao kao ugarski kralj Ferdinand IV, Ferdinanda III je nadživio njegov mlađi sin, Leopold I.
Brakovi i potomstvo
Dana 20. februara 1631. godine oženio je svoju rođaku u prvom koljenu, kastiljsko-aragonsku infantu i austrijsku nadvojvotkinju Mariju Anu. S njom je imao šestoro djece:
Ferdinand IV (1633 – 1654), ugarski kralj
Marijana Austrijska (1634 – 1696), španska kraljica
Filip Avgust (1637 – 1639)
Maksimilijan Tomaš (1638 – 1639)
Leopold I, car Svetog Rimskog Carstva (1640 – 1705)
Marija Austrijska (1646)
Godine 1648, dvije godine nakon smrti carice Marije Ane, oženio je svoju rođaku u drugom koljenu, austrijsku nadvojvotkinju Mariju Leopoldinu. Ona je umrla sljedeće godine pri porodu, a njihov jedini sin bio je:
Karlo Josip, knez-biskup vroclavski
Dvije godine po smrti carice Marije Leopoldine, Ferdinand III je oženio Eleonoru Gonzagu, s kojom nije bio u bliskom srodstvu. S njom je imao četvoro djece:
Terezija Marija Josipa (1652 – 1653)
Eleonora Marija Josipa (1653 – 1697), poljska kraljica
Marija Ana Josipa (1654 – 1689)
Ferdinand Josip (1657 – 1658)
Priredio: Dragan Leković
