Rođen je 12. februara 1923. godine u Firenci, gdje je i odrastao. Bio je vanbračno dijete modne kreatorke Alejde Garosi Ćiprijani i trgovca vunom Otorina Korsija, kada su oboje bili u odvojenim brakovima.
Ime je dobio po stihu iz Mocartove arije o povjetarcima (zeffiretti). Šest godina nakon rođenja majka mu je preminula, pa je njegova ujna preuzela starateljstvo.
Strast za pozorištem su mu probudili trupe putujućih glumaca koje je gledao tokom raspusta u Toskani. Pohađao je katoličku školu, u kojoj ga je seksualno napastvovao sveštenik.
Kada je izbio Drugi svjetski rat, odmetnuo se u partizane, dva puta izbjegao strijeljanje, a posle postao i prevodilac za savezničke vojnike.
Posle rata je namjeravao je da postane arhitekta, ali se ipak otisnuo u glumačke, a potom i rediteljske vode.
U karijeri koja je trajala više od 60 godina, Zefireli je režirao kultne predstave, poput verzije Romea i Julije, sa mladom Džudi Denč u londonskom pozorištu “Old Vic”, koja je 60-ih ekranizovana i postala Oskarom nagrađeni blokbaster.
Zefireli je veliku inspiraciju crpio iz Šekspira za svoje filmove – The Taming of the Shrew sa Elizabet Tejlor i Ričardom Bartonom, Hamlet sa Melom Gibsonom i Glen Klouz i film o Verdijevom Otelu sa Plasidom Domingom.
Što se opera tiče, karakterisale su ga grandiozne i raskošne produkcije u kojima su nastupale Džoan Saterlend i Marija Kalas, o kojoj je 25 godina nakon njene smrti Zefireli snimio filmsku biografiju – Kalas zauvijek.
Bio je i politički aktivan, a sedam godina je proveo u parlamentu kao senator ispred stranke Forca Italija.
Izvor: RTS
