Usvojeni sin Julija Cezara je do uspona na vlast morao da se sukobi sa mnogima, ali kada je jednom uspio – započeo je period mira i stabilnosti poznat kao Pax Romana.
Oktavijan ili, kako je bio poznat od 27. godine p.n.e. – Cezar Avgust, najpoznatiji je po uspostavljanju Pax Romana-e, uglavnom mirnog i prosperitetnog perioda koji je trajao gotovo dva vijeka. Međutim, njegov uspon na vlast bio je sve samo ne miran.
Imao je samo 18 godina kada ga je njegov ujak Julije Cezar imenovao za nasljednika. Posle Cezarovog ubistva, Oktavijan je sklopio savez sa Markom Antonijem, Cezarovim čuvenim generalom, i Markom Emilijem Lepidom. Zajedno su eliminisali svoje političke protivnike. Antonije je progonio Cezarove ubice do Grčke i porazio ih kod Filipa 42. godine p.n.e..
Antonije je iz Grčke vladao bogatim istočnim provincijama Rima. Ali Oktavijan i on su od saveznika postali protivnici. Antonije je započeo skandaloznu aferu sa egipatskom kraljicom Kleopatrom. Dobio je i djecu sa njom i priznao sina Julija Cezara, Cezariona, kao Cezarovog pravog nasljednika, osporavajući Oktavijanovu tvrdnju.
Кleopatra, ljubav i smrt
Iako je zavela dvojicu najmoćnijih muškaraca u Rimu, Kleopatra, monarh kog su se plašili, bila je mnogo više od ljepotice. Gledajući njene ptolomejske pretke, Кleopatra je bila Grkinja, a njen glavni grad Aleksandrija, bio je oličenje helenizma. Govorila je grčki, ali je isticala i svoje egipatske korijene, učeći lokalni jezik i obožavajući egipatske bogove.
Кleopatra je zavela Julija Cezara kako bi joj pomogao da preuzme presto od svog brata Ptolomeja XIII. Posle Cezarovog ubistva, ona se dodvoravala rimskoj vlasti pod vođstvom Marka Antonija. Ali car Oktavijan je prekinuo njihovu romansu. Кleopatrino samoubistvo 30. godine p.n.e. (očigledno ugrizom zmije) označilo je kraj ptolemejske ere u Egiptu, ali i početak dugotrajne opsesije legendarnom kraljicom.
Vrativši se u Rim kao pobjednik, Oktavijan je svom prezimenu Cezar dodao titulu Avgust (što znači “sveti” ili “uzvišeni”) i postao doživotni imperator. Ogromno Rimsko carstvo, sada je bilo u čvrstim rukama jednog cara: Avgusta Cezara.
Organizator koga podržava vojska
Poput Darija I od Persije, Avgust je bio genije po pitanju organizacije, njegova administrativna dostignuća prevazišla su njegove vojne podvige. Umirio je građane koji su se plašili tiranije očuvanjem republičkih institucija, uključujući i Senat. Doveo je senatore iz cijele Italije i ovlastio ih da imenuju nezavisne prokonzule koji će upravljati rimskim provincijama. Međutim, Avgust je zadržao svoju vlast nad Senatom i koristio je pravo veta. Кrajnji izvor moći Avgusta Cezara bila je vojska. Samouvjereno je prepolovio broj legija i nastanio veterane u kolonijama, pomažući da se romanizuju okolne provincije i konsoliduje Carstvo.
Uprkos bitkama u Njemačkoj i drugim problematičnim regionima, Avgust je započeo mirnu eru poznatu kao Pax Romana koja je trajala decenijama. Umjesto sukoba, Rim je sada nametnuo red. Zemlje koje su opljačkale rimske trupe postale su poslušne provincije, koje su plaćale poreze, ali su bile zaštićene od pustošenja – osim ako se ne pobune. Trgovina je cvjetala. Gradovi su napredovali dok su Avgust i njegovi nasljednici gradili puteve, akvadukte, kupatila i amfiteatre da zabavljaju mase. Rimski inženjering je urbanizovao provincijske gradove, pomažući da se osvojeni podanici transformišu u samozadovoljne rimske građane.
Кada je Avgust umro 14. godine n.e., poslednji put je krenuo stopama svog ujaka. Za svoj ogroman doprinos Rimu, posthumno je stekao titulu božanskog Avgusta.
Izvor: National Geographic.rs
