Kurcio Malaparte (ital. Curzio Malaparte; Prato, 9. jun 1898 — Rim, 19. jul 1957), čije je pravo ime bilo Kurt Erih Zukert (nem. Kurt Erich Suckert), italijanski književnik.
Biografija
Rodio se u malom toskanskom mjestu Pratu. Majka mu je bila Italijanka, a otac Njemac. Odrastao je u jednoj seoskoj porodici kao posvojče. Za vrijeme Prvog svjetskog rata, pobjegao je iz klasične gimnazije i prijavio se kao dobrovoljac u francusku vojsku, pošto je Italija tada još bila neutralna. Kad su 1915. Italija i Francuska postale saveznice mladi Malaparte je dobio čin narednika. Posle rata jedno vrijeme radi u diplomatskoj službi a od 1922. do 1930. uglavnom kao novinar. U tom periodu objavio je nekoliko knjiga. Esejom Kameleon zamjerio se Musoliniju koji ga je zbog toga iz Rima otjerao u Torino. Učinio mu je, u neku ruku, uslugu, jer se tako Malaparte približio Francuskoj, gdje je 1931. objavio Tehniku državnog udara, prvo djelo u Evropi protiv Hitlera. Pošto je ubrzo štampao i Dobričinu Lenjina Musolini ga je protjerao iz Italije pa se Malaparte nastanio u Londonu. Tokom većeg dijela Drugog svjetskog rata bio je ratni dopisnik sa raznih frontova. U Italiju se vratio 1943, a 1944. je objavio roman Kaputt, djelo koje ga je učinilo slavnim. U tom djelu opisuje strahote rata. Djelo je autobiografskog karaktera i predstavlja ono što je on vidio tokom rata.
Naredni roman Koža (1949) još više će učvrstiti njegovu reputaciju velikog pisca, a u istoriji književnosti biće zapamćen po još nekoliko zanimljivih publicističkih, pjesničkih, esejističkih, romanesknih i dramskih djela: Sodoma i Gomora (1931), Volga se rađa u Evropi (1943), Prokleti Toskanci (1956) itd.
Priredio: Dragan Leković
