Lana Tarner (engl. Lana Turner), američka glumica, rođena 8. februara 1921. godine u Volisu, a preminula 29. juna 1995. godine u Senčeri Sitiju.
Posle potpisivanja ugovora sa MGM-om u šesnaestoj godini, Tarnerova je privukla pažnju javnosti ulogom u filmu “Oni neće zaboraviti”(1937.). Prvo je igrala sporedne uloge naivki u filmovima kao što je “Ljubav pronalazi Endija Hardija”(1938.). Već početkom 40-ih godina dobija glavne uloge u filmovima: “Džoni Iger”(1941.), “Zigfildova djevojka”(1941) i “Negdje ću te pronaći”(1942.).
Poznata je kao jedna od prvih holivudskih glumica koja „vrišti“ zahvaljujući svojoj ulozi u horor filmu “Doktor Džekil i gospodin Hajd”(1941.), a njena reputacija glamurozne, fatalne žene je potvrđena u filmu crnog talasa “Poštar uvijek zvoni dva puta”(1946). Popularnost joj je trajala i tokom 50-ih zahvaljujući filmovima: “Grad iluzija”(1952.) i “Gradić Pejton”(1957.) koji joj je obezbijedio nominaciju Američke filmske akademije za najbolju glavnu glumicu.
1958. njena kćerka Čeril Krejn je nožem ubila majčinog ljubavnika Džonija Stompanata. Zvanična istraga je privukla značajnu medijsku pažnju, a zaključeno je da je Krejnova ubistvo počinila u samoodbrani. Sledeći film Lane Tarner “Imitacija života”(1959.) pokazao se kao jedan od najvećih uspjeha u njenoj karijeri, ali od početka 60-ih godina uloga je bilo manje.
Tarnerova je veći dio 70-ih i ranih 80-ih godina provela u djelimičnoj penziji, radeći samo povremeno. 1982. prihvatila je medijski propraćenu i unosnu gostujuću ulogu u TV seriji “Sokolov greben”. Tarnerova je svoj poslednji film snimila 1991, a umrla je od raka grla 1995.
Za Press priredio: Dragan Leković
