Mihail Ivanovič Glinka (rus. Михаíл Ивáнович Глíнка; Novospaskoje, 1. jun 1804 — Berlin, 15. februar 1857), prvi ruski kompozitor koji je zadobio široko poštovanje u svojoj zemlji i često se smatra ocem ruske klasične muzike. Glinkine kompozicije su imale veliki uticaj na buduće ruske kompozitore, posebno na rusku petorku, koji su slijedeći se njegovim primjerom napravili prepoznatljiv ruski stil klasične muzike. Njegova najpoznatija djela su opere „Ivan Susanjin“, „Ruslan i Ljudmila“, orkestarsko djelo „Kamarinskaja“, simfonija „Noć u Madridu“, kao i solo-pjesme.
Biografija
Tokom ranog djetinjstva, živio je na selu sa bakom koja se brinula o njemu. Nakon njene smrti, Glinka se seli kod ujaka gdje ima prilike da sluša muziciranje kućnog orkestra. Tu se susrijeće sa Mocartovim, Hajdnovim i Betovenovim djelima. Uskoro i sam počinje da svira klavir i violinu. Pokazuje interes za nacionalnu umjetnost, posebno narodne pjesme. Pored toga, uči geografiju, kao i ruski, njemački i francuski jezik. 1817, sa napunjenih 13 godina, odlazi na studije u Sankt Peterburg. Međutim, Glinku privlače dostignuća Zapada i tamo vidi mogućnost svog daljeg usavršavanja. Na preporuku ljekara, Glinka odlazi u Italiju 1830. godine. U Italiji upoznaje mnoge slavne kompozitore, između ostalog Feliksa Mendelsona i Hektora Berlioza. U Italiji mu se rodila ideja o ruskoj nacionalnoj operi.
I pored želje da ostane u Italiji, očeva smrt ga primorava da se, nakon tri godine boravka, vrati u Rusiju. Tu počinje da radi na prvoj operi. Riječ je o operi „Ivan Susanjin“, poznate još i kao „Život za cara“, koja je premijerno izvedena 1836. u Petrogradu. Ona doživljava neuspjeh kod ruske aristokratije koji je nazivaju kočijaškom muzikom. Međutim, Glinka nastavlja sa radom. Kada njegova sledeća opera „Ruslan i Ljudmila“ na Puškinov tekst doživi neuspjeh, Glinka zauvijek napušta Rusiju. Odlazi u Pariz, zatim u Španiju, gdje proučava španski folklor. Tu dobija inspiraciju za njegovu najpoznatiju simfoniju „Noć u Madridu“. Umire u Berlinu 1857. godine.
Način na koji je Glinka tretirao orkestar u svojim operama uticao je na dalji razvoj ruske orkestarske muzike. Njegova djela su imala veliki uticaj na kasnije ruske kompozitore, a naročito na članove „Ruske petorke“.
Djela
Opere:
Ivan Susanjin
Ruslan i Ljudmila
Knez Holmski (nedovršena)
Simfonija u B-duru
Dvije španske uvertire:
Aragonska hota
Sjećanje na ljetnju noć u Madridu
Orkestarska fantazija Kamarinskaja (prvobitan naziv: Svadbena pjesma i igra), napravljena na dva ruska napjeva
Dva gudačka kvarteta
Sekstet za gudački kvintet i klavir
Trio pathetique
Kantate
Solo-pjesme
Oko 40 kompozicija za klavir
Priredio: Dragan Leković
