Milan Kundera (Brno, 1.4. 1929.), češko-francuski književnik.
Život
Milan Kundera se rodio u porodici srednje klase. Njegov otac, Ludvík Kundera (1891.-1971.), svojevremeno učenik kompozitora Leoša Janáčeka bio je češki muzikolog i pijanista, a bio je i na čelu Janáčekove Muzičke akademije u Brnu (1948-1961). Milan je naučio svirati klavir od oca i kasnije je otišao na studije muzikologije i kompozicije. Muzikološki uticaji i reference brojni su u njegovom književnom opusu.
Kundera je, takođe, u Pragu studirao književnost i estetiku, no nakon dva semestra prešao je na prašku filmsku akademiju, gdje je slušao predavanja iz režije i scenaristike. Nakon što je 1952. diplomirao, tamo je počeo predavati svjetsku književnost.
Kundera je pripadao generaciji mladih Čeha koji su stekli malo ili nimalo iskustva s predratnom demokratskom Čehoslovačkom Republikom. Na njihovu su ideologiju znatno uticala iskustva Drugog svjetskog rata i njemačke okupacije; tako, godine 1948., Kundera se – još mladić – pridružio vladajućoj Čehoslovačkoj komunističkoj partiji. 1950. on i još jedan češki pisac, Jan Trefulka, bili su isključeni iz partije zbog «antipartijske djelatnosti». Obojica su književno obradila taj incident: Kunderu je on nadahnuo za glavnu temu romana Šala (1967).
Kundera je ponovo primljen u Komunističku partiju 1956., da bi naposljetku po drugi put iz nje bio isključen godine 1970. Zajedno s drugim češkim umjetnicima i književnicima – poput Václava Havela – i Kundera se angažovao u Praškom proljeću (1968), kratkom razdoblju reformističkog optimizma koje je ugušila sovjetska invazija Čehoslovačke u avgustu iste godine.
Kundera je i nadalje ostao angažovan u reformi češkog komunizma i oštro je javno, u štampi, polemisao s Havelom, govoreći da bi svako trebao ostati staložen, jer «nikoga još ne zatvaraju zbog mišljenja», a «značaj Praške jeseni mogao bi u konačnom biti veći od značaja Praškog proljeća». No na kraju je Kundera napustio svoje refromističke snove i odselio se u Francusku 1975. Francuski je građanin od 1981.
Djela
Kundera je počeo objavljivati 1953. godine. Pisao je i na češkom i na francuskom jeziku. Zadnje je romane napisao na francuskom.
Izbor iz djela
Romani i pripovijetke
Šala (Žert) (1967)
Smiješne ljubavi (Směšné lásky) (1968)
Život je drugdje (Život je jinde) (1969)
Oproštajni valcer (Valčík na rozloučenou) (1976)
Knjiga smijeha i zaborava (Kniha smíchu a zapomnění) (1979)
Nepodnošljiva lakoća postojanja (Nesnesitelná lehkost bytí) (1984)
Besmrtnost (Nesmrtelnost) (1990)
Polaganost (La Lenteur) (1993)
Identitet (L’Identité) (1998)
Neznanje (L’Ignorance) (2000)
Eseji
Umjetnost romana (L’art du Roman) (1985)
Iznevjereni testamenti (Les testaments trahis) (1992)
Zavjesa (Le Rideau) (2005)
Drama
Jacques i njegov gospodar (Jakub a jeho pán) (1975)
