Miloš N. Đurić (Slavonski Benkovac, 14. januar 1892 — Beograd, 5. decembar 1967), srpski klasični filolog, helenista, profesor, filozof, prevodilac i član Srpske akademije nauka i umetnosti.
Akademska karijera
Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu a doktorirao u Zagrebu 1929. godine. Akademsku karijeru je započeo kao učitelj i profesor, predavao je i u Drugoj muškoj gimnaziji u Beogradu. Od septembra 1928. godine Miloš N. Đurić počeo je da radi na Filozofskom fakultetu u Beogradu. U Odjeljenju literature i jezika Srpske akademije nauka i umetnosti je postao dopisni član 14. juna 1955. a zatim redovni 20. decembra 1961. godine. Bio je predsjednik Srpske književne zadruge i urednik časopisa „Živa antika“ od 1953. Objavio je blizo 400 bibliografskih jedinica, radova iz klasične književnosti i filozofije („Iz helenskih riznica“, „Istorija helenske književnosti“, „Istorija helenske etike“).
Ratno vrijeme
Tokom njemačke okupacije Beograda u Drugom svjetskom ratu, 1941. godine, kvislinške vlasti zatražile su od svih viđenijih srpskih intelektualaca da potpišu Apel srpskom narodu kojim se zahtijevao „red i poslušnost“ i „rodoljublje u borbi protiv komunista“. „Ne mogu da potpišem apel protiv partizana kada se među njima nalazi više od polovine mojih studenata. Šta će mi reći kada se ponovo sretnemo?”, rekao je profesor. Kada ga je jedan profesor muzike zaustavio, upozorio na moguće posljedice i upitao zašto odbija da potpiše, profesor Đurić mu je odgovorio: „Lako je tebi. Ti u diple sviraš, a ja studentima etiku predajem!“. Ove riječi postale su vremenom jedan od simbola dosljednosti u etičkom stavu.
Ipak, od trenutka izgovaranja ove moralne replike, počinju i najteže godine za prof. Miloša „Mišu“ Đurića. Uslijedilo je penzionisanje (1942), a potom i hapšenje i odvođenje u Banjički logor. Na samom kraju rata, 8. aprila 1945, u Slavoniji gine njegov sin jedinac Rastko, svršeni maturant, kome posthumno posvjećuje praktično sve posleratno stvaralaštvo i najdraže prevode.
Posle rata Đurić je nastavio da radi na Filozofskom fakultetu, gdje je 1950. godine izabran u zvanje redovnog profesora na Katedri klasične filologije. Iako je bio penzionisan 1962. godine, predavao je istoriju helenske književnosti do kraja svoga života.
Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda za 1961. godinu.
Udruženje književnih prevodilaca Srbije svake godine dodjeljuje Nagradu „Miloš N. Đurić“.
Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.
Na Karaburmi (Ćalije) jedna uličica se zove po njemu Čika-Miše Đurića.
Djela
Naučni radovi
Vidovdanska etika, Zagreb, 1914.
Smrt Majke Jugovića, Zagreb, 1918.
Filosofija panhumanizma, Beograd, 1922.
Mit o sunčevoj sestri, Beograd, 1925.
Pred slovenskim vidicima, Beograd, 1928.
Racionalizam u savremenoj nemačkoj filosofiji, Beograd, 1928.
Problemi filosofije kulture (disertacija), Beograd, 1929.
Ogledi iz grčke filosofije i umetnosti, Beograd, 1936.
Etika i politika u Eshilovoj tragediji, Beograd, 1937.
Aristotelovo etičko učenje, Beograd, 1940.
Helenska agonistika i likovne umetnosti, Beograd, 1940.
Istorija helenske književnosti u vremenu političke samostalnosti, Beograd, 1951, 2. izd., Beograd, 1972.
Sofisti i njihov istorijski značaj, sa bibl. dotadašnjih radova, Beograd, 1955.
Kroz helensku istoriju, književnost i muziku (studije i ogledi), Beograd, 1955.
Sofoklove tebanske tragedije, Cetinje, 1955.
Istorija starih Grka do smrti Aleksandra Makedonskog, Beograd, 1955.
Na izvorima umetničke lepote, ogledi o Homeru, Beograd, 1957.
Iz helenskih riznica (eseji), Beograd, 1959.
Aristotel, Beograd, 1959.
Platonova akademija i njen politički rad, Beograd, 1960.
Istorija helenske etike, Beograd, 1961.
Patnja i mudrost, Beograd, 1962.
Antologija stare helenske lirike, 1962.
Izabrana dela Miloša N. Đurića, Beograd, 1998. u šest knjiga
Prevodi sa starogrčkog jezika
Ilijada, Homer
Odiseja, Homer
O pesničkoj umetnosti, Aristotel
Pribeglice, Eshil
Persijanci, Eshil
Sedmorica protiv Tebe, Eshil
Okovani Prometej, Eshil
Orestija, Eshil
Antigona, Sofokle
Car Edip, Sofokle
Medeja, Euripid
Hipolit, Euripid
Ifigenija na Tauridi, Euripid
Dafnid i Hloja, Longo
Gozba, Platon
Ijon, Platon
Odbrana Sokratova, Platon
Fedar, Platon
Fedon, Platon
Kriton, Platon
Uporedni životopisi, Plutarh (odabrane biografije)
Priručnik Epiktetov, Arijan
Prevodi sa latinskog jezika
Rasprava o blaženom životu, Seneka
Odabrana pisma Luciliju, Seneka
Nagrade i priznanja
Orden sv. Save, petog stepena, 1940.
Oktobarska nagrada Beograda, 1961.
Orden rada sa crvenom zastavom, 1964.
Sedmojulska nagrada, 1965.
Za Press priredio: Dragan Leković
