„Darežljivost mi beskrajna ko more, a moja ljubav duboka ko ono, pa što više dajem, sve to više imam…”
Smatra se da je na današnji dan 1595. godine prvi put odigrana Šekspirova predstava Romeo i Julija, dok je samo djelo objavljeno dvije godine kasnije.
Čuvena tragedija Vilijama Šekspira, a možda i jedna od najpoznatijih predstava u istoriji pozorišta, tokom vjekova je postala arhetipska priča o dvoje nesrećno zaljubljenih mladih ljudi. Neprijateljstvo njihove dvije porodice je, naposljetku, Juliju Kapulet i Romea Montekija osudilo na smrt. Romeo i Julija je, uz Hamleta, do danas, Šekspirova najigranija predstava, a u prvobitnoj verziji Julija ima samo 13 godina, dok je Romeo šesnaestogodišnjak.
Inspiracija
Legenda o nesrećnim ljubavnicima iz Verone datira mnogo ranije od ove tragedije. Još Dante Aligijeri u svom djelu „Božanstvena komedija” pominje „Montekije i Kapulete u tugu utonule”. Sem njega, Đirolamo dela Korte u svojoj „Istoriji Verone” štampanoj u periodu od 1594. i 1596. priča priču o nesrećnim ljubavnicima kao istorijski događaj koji se desio tačno 1303. godine Ipak, postoje sumnje da je priča izmišljena, jer još Ksenofont iz Efesa pominje djevojku koja se neželjenog vjenčanja oslobađa uspavljujućim napitkom.
Nasleđe u popularnoj kulturi
Uticaj Šekspirove tragedije značajan je, kako na muziku, tako i na film. U tekstovima pjesama ili melodija inspirisanim tragedijom, Romeo i Julija se pominju kao analogija. Melanholični ljubavnici koje razdvaja smrt jedna su od najčešćih tema u istoriji muzike zbog prisustva jednog od najopštijih osjećanja, ljubavi.
Filmske adaptacije ove drame vrlo su česte, a možda je najpoznatija verzija iz 1996. godine u kojoj Leonardo Dikaprio i Kler Dejns igraju dvoje tragičnih ljubavnika. Mjuzikl „Priča sa zapadne strane” iz 1961. je poznata adaptacija priče iz Verone smještena u Njujork 50-ih godina 20. vijeka, u režiji Roberta Vajsa i Džeroma Robinsa, u kojoj su Natali Vud i Ričard Bejmer u ulozi Marije i Tonija.
Naravno, moramo istaći i verziju Franka Zafirelija iz 1968. godine, snimljenu u Italiji u kojoj uloge poznatog para tumače do tada javnosti nepoznati Leonard Vajting i Olivija Hasi, ali i adaptaciju „Zaljubljeni Šekspir” u kojoj Šekspira glumi Džozef Fajns, a njegovu muzu Gvinet Paltrou.
Zanimljivosti
Značaj jednog od najpoznatijih Šekspirovih djela jeste i činjenica da su po njemu dobila ime i dva satelita Urana, Julija i Mab. Interesantno je da jedna od najpoznatijih scena predstave u kojoj Julija sa balkona razgovara sa Romeom, u prvobitnoj izvedbi nije postojala kao takva, već je Julija izvirivala s prozora. Sama riječ „balkon” u engleskom jeziku se prvi put pojavila dvije godine nakon Šekspirove smrti, a korišćenje balkona u predstavama popularizovano je tokom 19. veka.
Izvor: Politika
