Ilustracija
Ovaj ljuti korijen je idealan začin uz masnu zimsku hranu, jer sadrži materije koje efikasno razgrađuju masti i pretvaraju ih u energiju.
Ova korjenasta biljka od davnina se koristi i kao narodni lijek protiv bolova u leđima, za čišćenje krvi i mokraće. Zbog diuretičkih svojstava može da pomogne kod izbacivanja kamena i pijeska iz bubrega.
U narodu se još koristi i kao lek protiv bolesti pluća, reumatoidnih bolova, gihta, kijavice, kod upale sinusa i za izbacivanje nakupljenog sekreta iz respiratornih organa, protiv skorbuta i infekcija usta.
Ren izaziva pojačanu sekreciju želudačnih i crijevnih žlijezda, žuči i pankreasa, a sok rena uništava bakterije, kao i gljivice i parazite. Podstiče rad jetre, srca i omogućava bolju cirkulaciju.
Korijen rena sadrži skoro pet puta više vitamina C nego najpoznatiji citrusi – limun i pomorandža. Tu su i brojni drugi sastojci koji djeluju kao prirodni antibiotici, eterična ulja i jedinjenje singirin, zbog koga ima tako intenzivan miris i ljutinu. Čak i male količine korena ove biljke dovoljne su za stimulisanje apetita i poboljšavanje rada crijeva, a jaka antioksidantna svojstva čine ga moćnim saveznikom u borbi protiv upala, alergija i pada imuniteta.
Pored korijena, može se koristiti i mladi list, svježa biljka s cvjetovima. Oni su bogati askorbinskom kiselinom (C vitamin) i beta-karotenom, a od minerala najviše ima kalijuma, kalcijuma, magnezijuma, sumpora, gvožđe i fosfor.
Ren sadrži sastojke koji djeluju kao prirodni antibiotici – glikozid, morozin, sinigrin, glutamin, glukoza, kalijum, kiseli sulfat. Sadrži i malu količinu ugljenih hidrata, bjelančevina, kao i dobre masti.
Izvor: Novosti
