Transatlantski tunel, kakav spaja Evropu i Ameriku, odnosno London i Njujork, ispod Atlantskog okeana je neostvareni tehnološki san čovječanstva, koji se otprilike svakog vijeka izvlači iz formalina, a onda se malo javno mašta.
Tako je i u posljednjih nekoliko mjeseci, kada su sa obje strane nepostojećeg tunela počeli da se pojavljuju ne samo natpisi u kojima se nagađa kako bi se mogao ili trebalo graditi, već i prilično tačna – iako nezamislivo visoka – cijena njegove izgradnje: 20 milijardi eura.
Ekspres budućnosti
Trenutno nema ni plana ni projekta, a vjerovatno ga neće ni biti, ne samo zbog cijene, već i zato što niko nije siguran da li to može tehnički da se ostvari. Postojeći podvodni tuneli su mnogo kraći od ovog bez presedana, prenosi Punkufer.
Na primjer, tunel ispod Lamanša dugačak je nešto više od 50 kilometara, a izgradnja je trajala šest godina. Tom brzinom bi Transatlantski tunel sa svojih pet i po hiljada kilometara bio završen za oko sedam stotina godina.
Možda je ova tema ponovo otvorena jer Evropa trenutno sa interesovanjem prati izgradnju norveškog Rogfasta, koji bi trebalo da bude najduži i najdublji podmorski drumski tunel na svijetu, kao i izgradnju tunela Femarnbelt između Danske i Njemačke.
Mišljenja su podijeljena o tome da li bi mitski tunel između Evrope i Sjeverne Amerike trebalo položiti ispod okeanskog dna ili na njemu, a postoji i ideja da pluta pedeset metara ispod površine, čime bi se izbjegli problemi sa pritiskom, a opet ne ometaju pomorski saobraćaj.
Najduži tunel za vozove
Većina se slaže da bi vozovi morali da putuju kroz tako ogroman tunel, jer bi se na taj način izbjegla potreba za dodatnom infrastrukturom. Što se samog transporta tiče, najvjerovatniji su trenutno magnetno levitirajući vozovi, koji bi u vakuumskoj cijevi mogli da dostignu brzinu i do nekoliko hiljada kilometara na sat, ili vozovi na mlazni pogon koji bi takođe mogli da voze nezamislivo brzo, ali bi za zaustavljanje bilo potrebno puno vremena i kilometara.
Sa levitirajućim vozom, putovanje od Londona do Njujorka bi se smanjilo sa sadašnjih 8 sati leta na 54 minuta, tako da bi se moglo razmotriti i interkontinentalno putovanje na posao…
Ako vas cijela ideja o Transatlantskom tunelu podsjeća na Žila Verna, niste daleko. Njegov sin Mišel Vern je 1888. zamislio podmornički transport. On je opisao transportni sistem pneumatskih cijevi koji bi mogao da pokrene putničku kapsulu brzinom do 1.800 kilometara na sat ispod Atlantskog okeana u kratkoj priči pod nazivom „Future Express”.
Izvor: punkufer.dnevnik.hr
