Odri Tatu (Boumont, Francuska, 9. avgust 1976.), francuska filmska glumica. Crnokosu, braon očiju, glumicu porcelanske puti, Odri Tatu, već u početku glumačke karijere filmski kritičari upoređivali su sa Odri Hepbern i Lesli Karon. Njen sanjiv pogled i nevini osmjeh osvojio je publiku već u prvom cjelovečernjem filmu “Venus Beaute Institute” (1999). Za tu ulogu nagrađena je francuskom filmskom nagradom Cezar.
Rođena je u Boumontu, a odrasla u ruralnom mjestašcu Montlusion. Glumačku karijeru počela je na televiziji, a njen veliki proboj u zvjezdanu orbitu omogućila joj je naslovna uloga u filmu Amelie (2001.) reditelja Žan-Pjera Ženea. Tad malo poznatoj Odri uloga je pripala tek nakon što je Emili Votson odustala od uloge. “Amelie” je bio veliki bioskopski hit u Francuskoj, a ubrzo i u cijelom svijetu. Zanimljivo, da je zahvaljujući upravo tom filmu u Americi porastao interes za francusku kinematografiju.
Očekivano, ubrzo su joj počele stizati ponude iz Holivuda kojima se dugo opirala. Prvo je snimila filmove poput “Druge strane ljubavi”, “Prljave slatke stvari” i “Španskog apartmana” da bi na kraju popustila. Njen prvi holivudski film je “Nowhere to Go But Up” reditelja Amosa Koleka. Tvrdila je kako uloge nikada neće birati prema veličini honorara već prema vlastitom instinktu pronalaženja i stvaranja umjetničkih vrijednosti.
2004. ponovo snima s Ženeom, ovaj put romantičnu priču smještenu u vrijeme prvog svjetskog rata „Vjeridba je dugo trajala“ koju su recenzenti nazvali “Amelie ide u rat“. Ona ovdje igra nesrećnu djevojku koja u posleratnom haosu traži svoju ljubav iz djetinjstva, mladića koji se sa svojim kolegama samopovrijedio ne želeći da izgubi glavu u sveopštoj klaonici. Za ulogu Matilde nominovana je za nagradu Cezar, a sâm film dobio je čak 12 nominacija za tu najvažniju francusku filmsku nagradu.
2005 godine snima sa Tomom Henksom „Da Vinčijev kod“. Film je režirao Ron Hauard.
2013 godine je bila voditeljka-domaćica 66-tog Kanskog festivala.
Priredio: Dragan Leković
