Perl Bak (engl. Pearl Sydenstricker Buck; Hilsboro, 26. jun 1892 — Danbi, 6. mart 1973), američka književnica i prva Amerikanka koja je dobila Nobelovu nagradu za književnost (1938). Roditelji su joj bili prezviterski misionari, tako da je veliki dio svog djetinjstva a i kasnijeg života provela u Kini. Najprije je naučila kineski jezik, a tek naknadno engleski. Pisala je romane, pripovjetke i priče za djecu. U književnosti se javlja romanom „Istočni vjetar, zapadni vjetar“ (1929), a njeno najpoznatije djelo je roman „Dobra zemlja“ (1931) za koji je nagrađena Pulicerovom nagradom (1931). „Dobra zemlja“ je prvi dio trilogije koja se nastavlja romanima „Sinovi“ (1932) i „Rastureni dom“ (1935). Napisala je i biografije svojih roditelja, „Izgnanstvo“ (1936) i „Ratoborni anđeo“ (1936).
Napisala je još jednu trilogiju, romane: „Zmajevo sjeme“ (1942) u koji govori o dejstvu kinesko-japanskog rata na porodicu Ling Tana koja se, pod pritiskom strahota u okupiranom Nankingu, morala pridružiti gerilcima; „Obećanje“ (1943) predstavlja drugu knjigu ove trilogije, ostvarenu u obliku ispovijesti Ling Tanovog trećeg sina, Lao Sana, koji se bori protiv stranih osvajača; završna knjiga trilogije, „Paviljon žena“ (1946), otkriva u većoj mjeri spisateljkino podozrenje prema društvenim normama patrijarhalne Kine.
Njen poslednji roman „Večno čudo“ otkriven je u rukopisu 2013. godine.
Priredio: Dragan Leković
