U emisiji Radio Svetigore “Pop recenzije” protojerej-stavrofor SPC otac Gojko Perović je komentarisao najnoviju javnu polemiku oko postavljenja sveštenika Nikole Marojevića u Upravni Odbor Univerziteta Crne Gore, podsjećajući da je “samo značenje izraza – sekularno – vezano za usmjerenje pažnje čovjekove na ovoj vijek, na ovo “sada i ovdje” a istovremeno prepuštanje crkvama i vjerskim zajednicama propagiranje budućeg zivota i nebeskog carstva.
“I vidite – to je razdvojeno institucionalno, na obostrano zadovoljstvo i države i Crkve. Ali realno u životu obije sfere, dolazi do saradnje i prožimanja. Pogledajte koliko samo u sekularizovanoj Evropi imate demohrišćanskih partija; kakva je i kolika – u sred te Evrope- još uvijek uloga države Vatikana, a koliko opet, baš u zadnjih 100 godina imamo naučnika, umjetnika, javnih djelatnika koji su vjernici i sveštena lica i koji su prisutni u javnom prostoru pa i u institucijama. Neko skoro ovdje napisa kako je u redu da predsjednik Njemačke bude pastor reformisane protestantske crkve, ali eto SPC nije sprovela reformu unutar sebe, pa njeni popovi ne mogu u institucije! Pa zar će civilno drustvo da određuje koliko je neka crkva reformisana i samim tim podobna?” upitao je on.
Što se tiče konkretne teme u vezi članstva sveštenika Nikole Marojevića u nekom Upravnom odboru otac Gojko Perović kaže da je situacija sljedeća:
“Niti je Crkva dobila neko sistemsko mjesto, neku zagarantovanu stolicu u bilo kom odboru pa da sad ona delegira svog predstavnika tamo; niti je Crkva to tražila od Univerziteta ( niti ona vidi tu svoj interes ); niti je ko od same Crkve tražio tako nešt. A da jeste to tako bilo ja bih prvi pitao: a gdje je stolica za katolike ili muslimane? Ali – ponavljam, uopšte se ne radi o tome. I samim tim, i baš zbog toga nemamo narušen sekularni duh ni ustrojstvo države.”
On naglašava da je u jedno univerzitetsko tijelo postavljen čovjek koji ima reference naučnog radnika, a kome njegova sveštenička služba – u ovom slučaju – nije bila određenje za ovaj izbor.
“Niti otac Nikola u tom odboru ima blagoslov da zastupa i promoviše zvanične stavove Crkve. A ovo otud što ga Crkva tamo nije ni delegirala. A ne vidim, pravo reći, ni kako bi, na kojoj temi tamo mogli da se iznose crkveni stavovi i crkvena strategija. Da će se on kao pojedinac rukovoditi svojim vjerskim ubjeđenjima – hoće sigurno. Ali to će, osim njega, da čine i drugi ljudi koji su vjernici koji ne nose mantije a kojih ima u državnoj reprezentaciji, u bolnici, u Vladi ove države,” rekao je otac Gojko.
Ovom prilikom on je istakao i dva ključna pitanja: da li se ovakvim postavljenjem narušava sekularni karakter društva i države – ne. Da li ovo smeta radikalnim sekularistima – naravno. Ali je naglasio da ćemo morati da se navikavamo na suživot i međusobnu toleranciju i društvu, građanskom društvu u kojem to isto društvo ne uređuju nečiji intimni utisci nego zakoni.
A postavljenje g. Marojevića, koliko je ocu Gojku poznato, ne krši ni jedan jedini zakon države Crne Gore.
“I još nešto: ne mogu da shvatim intelektualni kredibilitet i principijelnost ljudi – bez obzira kojoj oni stranci i ideologiji pripadali – a koji nijesu jednu jedinu riječ rekli kada se predsjednik ove države javno i nedvosmisleno bavio uređenjem ( imenom, strukturom i identitetom ) SPC, a sada su vrlo glasni kod postavljenja ovog sveštenika i zabrinuti da li se poštuje Ustav. A u pitanju su vrsni pravnici, dugogodisnji političari i glasoviti NVO djelatnici,” rekao je on.
On podsjetio na nekoliko najzvučnijih primjera učešća sveštenih lica u univerzitetskim tijelima Zapadne Evrope, kao sto su Rovan Vilijams, anglikanski sveštenik, bivši nadbiskup kenterberijski i poglavar Crkve Engleske – dekan Magdalen koledža Univerziteta u Kembridžu; Mišel Deneken, katolički sveštenik – rektor Univerziteta u Strazburu; Peter Skov-Jakobsen, luteranski sveštenik, kopenhagenški biskup i poglavar Crkve Danske – član savjetodavnog tijela Univerziteta u Kopenhagenu; Rainhart Marks, katolički sveštenik, kardinal i nadbiskup minhenski – član savjetodavnog tijela Univerziteta Ludvig-Maksimilijan u Minhenu.
Na samom kraju, naglasio je da crnogorski Zakon o zabrani diskriminacije jasno govori kako je nedopustivo bilo kog građanina stavljati u drugi red i uskratiti mu neko pravo – samo zbog njegove vjerske pripadnosti.
“Prema tekstu tog našeg važećeg zakona svako pozivanje na diskriminaciju po ovoj osnovi predstavlja, ni manje ni više nego, govor mrznje,” rekao je otac Gojko.
