Sjutra, 01.11.2013. godine, sa početkom u 19h, biće otvorena u CKZ Ribnica prva samostalna izložba Janka Popovića.
Janko Popović je rođen u Podgorici 17.12.1984.
Slikanjem je počeo da se bavi jako rano kao učenik Osnovne škole “Maksim Gorki” u Podgorici.
Ostatak školovanja je stekao na Cetinju, gdje je završio Srednju likovnu školu “Petar Lubarda” kao i osnovne studije na Fakultetu likovnih umjetnosti, odsjek grafika.
Do sada je učestvovao na više kolektivnih izložbi u zemlji. Od kojih izdvaja kolektivne izložbe na internacionalnim festivalima
“World Art Games 2016.”
“Oda životu” 2017. i 2018. godine.
Trenutno živi i radi u Podgorici gdje i priprema svoju prvu samostalnu izložbu slika.
Organizator, idejni tvorac i glavni koordinator za “Festival Kulture Zabjelo” – Podgorica 2022. godine.
Organizator, idejni tvorac i glavni koordinator festivala “Rockstrikcija” 2022-2023. godine,
kao i Festivala Kulture Zabjela 2023. godinu.
“Studirajući likovni konstrukt Janka Popovića, na prvi pogled su jasno definisana najmanje dva estetska središta kojima bilježi određene aspekte emocionalnog i vizuelnog iskaza. Odmičući se često od racionalnog pristupa, umjetnik pribjegava podsvjesnom poimanju svijeta, kako u pogledu primijenjenih tehnika, tako i u vezi sa tematikom svog rada. Kao rezultat toga, rad ovog umjetnika nije jednoobrazan.
Posebna spretnost ovog stvaraoca se ogleda u crtežima. Operativno polje ekrana slike je čisto bijela hartija na koju utiskuje crni materijalni trag. Kretanja po papiru su meka i laka, najčešće prozračna, kojima kanališe kreativnu energiju.
Uvođenjem platna i akrilne boje, koja postaje integralni element slike, Janko redefiniše dotadašnji umjetnički izraz. U duhu apstraktnog geometrizma, bez prethodne pripreme, gradi živa i treptajuća likovna djela. Drečavim tonovima multiplicira šablone, koji podsjećaju na puzle ili računarsku igru tetris; ideogrami zajedno putuju u smjeru koji ne najavljuje vrtoglavi preokret. Dugim i neprekinutim linijama slika pejzaž, društvenu dimenziju čovjeka, temporalni momenat laktacije, poljupca… Izdvojene, gumirane figure su postavljene na apstrahovanoj pozadini, a takav odnos teži simboličkoj orijentaciji. U sporadičnom izostavljanju osnovnih karakteristika lica, relativizuje prikazano i postiže mističnu zagonetnost i unutrašnju nedodirljivost. Umjesto da olakša put ka postavljanju dijagnoze, on ostavlja određeni stepen slobode. Sa druge strane, svjestan da je priroda najveći Gral umjetnosti i života, na platnima većih dimenzija sentimentalno gradi dinamične pastoralne kompozicije, čija stilizacija ciljano ide ka naivnosti, radosti i nevinosti. Realističnim pristupom pejzažu, prirodu stvara kao stalnu promjenu, bez tendencije za direktnim opisom, uz dopuštenje da ga ponese privlačnost predjela.
Kroz dinamične, optimističke i poetske kompozicije, Janko Popović ogoljuje svoju dušu. Ekstrahujući snagu iz okoline, mašte, nostalgije, a možda i straha, on stvara svoje vizije svijeta i poziva gledaoce da sopstvenom imaginacijom pronađu asocijativne senzacije.”
Biljana Samardžić
Istoričarka umjetnosti
