Kolmanskop, napušteni grad u Namibiji, sada je mračna turistička destinacija koju pustinja polako “guta”.
Kolmanskop u južnoj Namibiji, nekada napredni rudarski gradić dijamanata u pustinji Namib, sada je zastrašujući grad duhova, koji pijesak polako zatrpava.
Napušten od 1950-ih, ova pusta, ali zadivljujuća lokacija postala je utočište mračnog turizma, privlačeći posjetioce iz cijelog svijeta koji su zaintrigirani njenom jedinstvenom istorijom i nadrealnim pejzažem zgrada koje su vremenom postale ruševine koje gutaju pješčane dine.
Kolmanskopova priča počinje 14. aprila 1908. godine, kada je željeznički radnik otkrio dijamant dok je čistio pijesak sa šina.
Nakon što je podnio izvještaj svom njemačkom nadzorniku, Avgustu Štauhu, ovaj neplodni kutak Namibije se pretvorio u užurban grad, ispunjen bogatstvom i njemačkim uticajem, navodi Ker-downeyafrica.
Njemačka kolonijalna vlada je brzo proglasila ovo područje zabranjenom zonom u kojoj su samo licencirani rudari mogli da traže dijamante.
Novootkriveno bogatstvo iz lako dostupnih nalazišta dijamanata ubrzo je pretvorilo Kolmanskop u potpuno razvijeno naselje, zajedno sa luksuzom koji se rijetko viđa na tako udaljenim lokacijama.
Do 1920-ih, Kolmanskop je procvjetao u grad koji se hvalio raskošnim sadržajima za svoje stanovnike. Imao je bolnicu, plesnu dvoranu, elektranu, pozorište, školu, pa čak i prvu rendgensku stanicu u južnoj Africi.
Uspješna gradska zajednica uživala je u luksuzu poput bazena, fabrike leda i kuglane sa četiri staze. Pored toga, Kolmanskop je imao prvi tramvajski sistem na kontinentu, povezujući ga sa obližnjim Lidericom.
Prosperitet Kolmanskopa bio je kratkog daha
Poslije Prvog svjetskog rata, globalna potražnja za dijamantima je opala, a bogatija dijamantska polja otkrivena su južnije u blizini Oranjemunda.
Do 1930-ih, nalazišta dijamanata u Kolmanskopu su bila skoro iscrpljena, a grad je počeo da propada.
Do 1954. grad je napušten, ostavljajući za sobom vremensku kapsulu njemačkog kolonijalnog života, polako podlegavši pijesku pustinje Namib koji je nadolazio.
Danas je Kolmanskop popularna destinacija za one koji su zaintrigirani napuštenim mjestima i mračnim turizmom.
Pustinja je postepeno zauzela grad, a pijesak ispunjava nekada elegantne viktorijanske kuće i javne zgrade.
Bazen, nekada središte rudarskih porodica, sada je prazan, a nekada velelepne kuće polako guta crveni pijesak. Unutar nekadašnje gradske bolnice i domova, dine dosežu do struka, izlivajući se kroz razbijene prozore i popucale zidove.
Uprkos svom sablasnom, propalom izgledu, Kolmanskop ostaje živ sa istorijom i sjećanjima, nudeći snažan podsjetnik na krhkost ljudskog naseljavanja u surovim okruženjima.
1980. rudarska kompanija De Beers počela je da obnavlja djelove Kolmaskopa, pretvarajući ga u muzej otvoren za javnost.
Posjetioci sada mogu da istražuju grad kroz obilaske sa vodičem, učeći o njegovoj istoriji, životima njegovih bivših stanovnika i usponu i padu industrije dijamanata koja ga je nekada održavala.
Izvor: N1 Beograd
