Konfederaciju je od 16 njemačkih država je stvorio prvo Napoleon (1806), pošto je u bici kod Austerlica pobijedio cara Svetog rimskog carstva Franju II i ruskog cara Aleksandra I Romanova. Posle sporazuma u Presburgu nastala je Rajnska konfederacija. Formalno članovi konfederacije nisu države, nego njemački kneževi. Kasnije je u konfederaciju udruženo još 19 država, tako da je konfederacija imala 15 miliona podanika i predstavljala je značajnu stratešku prednost za Napoleonovu Francusku.
Stvaranje
Pod Napoleonovim pokroviteljstvom 12. jula 1806, 16 njemačkih država je formalno napustilo Sveto rimsko carstvo i udružilo se u Rajnsku konfederaciju. Napoleon je bio zaštitnik tog sporazuma. Pod Napoleonovim ultimatumom 6. avgusta 1806, zadnji car Svetog rimskog carstva Franc II predao je svoju krunu i proglasio Sveto rimsko carstvo raspuštenim. Habzburška dinastija je nastavila vladati Austrijskim carstvom. Od Svetog rimskog carstva osim Austrije, Pruska, Holštajn i Pomeranija su ostali van okvira konfederacije, a zapadnu stranu Rajne je anektirala Francuska.
Prema sporazumu o konfederaciji postojao je zajednički organ, ali pojedinačne države su željele neograničeni suverenitet. U Svetom rimskom carstvu postojao je feudalni, iako nominalni šef države, a to je bio car. U Konfederaciji, najvažniju funkciju zauzima Karl Teodor fon Dalberg, koji je bio veliki vojvoda Frankfurta na Majni i Napoleonov najbliži saveznik. Nazivao se i prvi knez Konfederacije. Skupština konfederacije nikada nije sazvana.
Članovi Rajnske konfederacije su bili dužni da snabdijevaju Francusku velikim brojem vojnika. Kao protivuslugu za saradnju pojedini vladari su dobili viši status. Baden, Hesen, Klev i Berg su proglašeni velikim vojvodstvima, a Virtemberg i Bavarska su postali kraljevstva. Kada je Pruska 1806. izgubila rat protiv Francuske tada se mnoštvo srednjih i manjih država priključilo Rajnskoj konfederaciji. Tako je 1808. savez imao 4 kraljevstva, 5 velikih vojvodstava, 13 manjih vojvodstava, 17 kneževina i 3 slobodna Hanza grada (Hamburg, Libek i Bremen). Veliki djelovi sjeverozapadne Njemačke su 1810. postali dio Francuske da bi se bolje nadzirao embargo u trgovini sa Britanijom, zvan kontinentalni sistem. Nakon neuspješne Napoleonove invazije Rusije, neki članovi Rajnske konfederacije su 1813. počeli menjati strane, pa je Rajnska konfederacija raspuštena.
Posle
Posle raspuštanja Rajnske konfederacije 21. oktobra 1813, stvorena je Njemačka konfederacija. Njemačke države postale su nezavisne Pariskim sporazumom 30. maja 1814. godine. Bečki kongres je 1815. ponovo iscrtao novu političku mapu Evrope. Napravljene su samo manje promjene međunjemačkih granica. Njemačka konfederacija se sastojala od približno istih država kao Rajnska konfederacija.
Priredio: Dragan Leković
