Španija je obezbijedila finale EURO i boriće se za rekordnu četvrtu kontinentalnu titulu. Rezultat, kada se uzme u obzir sve ono što je Furija radila u ovom vijeku, nimalo iznenađujući.
Osim „Frankove“ evropske titule 1964. Španija u 20. vijeku i nije imala Bog zna čime da se pohvali u reprezentativnom fudbalu. Samo još jedno finale na EURO 1984. i tri četvrtfinala na svetskim prvenstvima. Pride, često su i propuštali velika takmičenja, dovoljno je samo reći da je velika Jugoslavija u periodu svog postojanja igrala na više završnih turnira nego Španija.
Suviše malo za zemlju koju je na klupskom nivou slavno predstavljao najveći klub 20. vijeka Real Madrid, ali i ne samo on. Međutim, ako je u 20. vijeku na reprezentativnom nivou Španija bila tigar od papira, u ovom 21. je ozbiljna velesila. Od 2002. Španija je osvojila tri velike titule EURO 2008. i 2012. i Svjetsko prvenstvo 2010. i u tom periodu samo Brazil ima jednu više: Svjetsko prvenstvo 2002. i Kopa Amerika 2004, 2007. i 2019. Naravno, to može da se promijeni u nedjeljnom finalu.
Ako bi Španija pobijedila, a ko god se nađe naspram nje Crvena furija će biti favorit, ona će postati prva reprezentacija sa četiri evropske krune i cementirala bi status najveće evropske sile. Na kraju 20. vijeka kada su Njemci 1996. osvojili treću evro titulu bilo je nezamislivo da će ih upravo Španci stići i prestići. Sada je to realnost, a da je Španija postala pravi „otrov“ za Pancere pokazuju i rezultati ovih selekcija na velikim takmičenjima u ovom vijeku.
Najznačajniji su odigrali 2008. u finalu EURO. Tada je Španija slavila. Dvije godine kasnije Furija je u polufinalu Svetskog prvenstva izbacila Njemačku. Malo je utihnulo rivalstvo do pre dvije godine i Svjetskog prvenstva. Bilo je 1:1, ali Španija je ostvarila „pobjedu“ režiravši takav rasplet u grupi da Njemačka ispadne. Poslednji udarac Španci su zadali Njemcima na njihovom terenu ovog ljeta u četvrtfinalu.
Taj poraz od Japana u Kataru, koji nije imao značaja za Crvenu furiju, jedini je poraz koji je Španija doživjela na velikim takmičenjima u 90 i 120 minuta još od 2016. što je serija bez presedana. A reprezentativni uspon nije uticao da se padne na klupskom nivou. Šta više i tu je Španija dominantna sila 21. vijeka. Real Madrid je u ove 24 godine bio čak sedam puta šampion Evrope, koliko prvi tim iza njega ukupno ima. Barselona je za razliku od „siromašnog“ 20. vijeka i samo jedne evro titule u ovom čak četiri puta bila šampion Evrope. Atletiko iz Madrida bio je dva puta finalista ali i tri puta osvajač Lige Evrope. A o Seviljinom „privatizovanju“ ovog takmičenja i sedam titula ne vrijedi ni govoriti.
Izvor: SK
