Tunguska eksplozija se desila 30. juna 1908. godine u jutarnjim satima iznad šumskog područja u udaljenom dijelu istočnog Sibira, u blizini rijeke Podkamena Tunguska i izazvala je potpunu pustoš u okolini eksplozije. Iako se desila u veoma slabo naseljenom području, nekoliko očevidaca je opisalo pojavu velike vatrene kugle na nebu sjajne kao Sunce. Sama eksplozija se čula do 1.000 km od epicentra, a seizmički talasi su dvaput opasali Zemljinu kuglu i bili su registrovani seizmografima širom planete. Šumski pokrivač je gorio dva dana. Šuma je u centralnih 1000 km² ispod eksplozije prosto spaljena, a čak i do 50 km od epicentra drveće je bilo oboreno udarnim talasom. Prašina nastala ovim događajem je prekrila okolinu i bila atmosferskim strujanjima raznijeta oko cijelog svijeta i izazivala je upečatljive zalaske Sunca širom planete.
Trebalo je da prođe 20 godina da prva naučna ekspedicija dođe u predio eksplozije. Ekspediciju je vodio Leonid Kulik. Nije pronađen nikakav udarni krater, niti djelovi meteorita; potonje ekspedicije su ipak uspjele da izvuku sitne čestice iz ostataka oborenih stabala i nalazi su pokazali da sastav odgovara sastavu kamenih meteorita. Najvjerovatnije je eksploziju izazvao kameni meteorit prečnika oko 50 m, koji se raspao i sagorio na visini od oko 8 km iznad površine.
Energija eksplozije se procjenjuje na 10-15 megatona TNT, što je oko hiljadu puta više od eksplozije bombe bačene na Hirošimu.
Priredio: Dragan Leković
