Politički subjekti, pobjednici lokalnih izbora u Glavnom gradu 23. oktobra ove godine, kao jednu od opcija za prevazilaženje krize razmatraju u Podgorici i eventualno uvođenje prinudne uprave od strane Vlade Crne Gore.
To je za portal PRESS potvrđeno iz više izvora.
Ono što je, međutim, prioritet u ovom momentu je pokušaj rješenja političke krize tako što bi se učinio funkcionalnim Ustavni sud.
Luku Rakčevića, nosioca liste GP URA na podgoričkim izborima pitali smo, s obzirom da je na čelu Vlade Crne Gore lider te partije Dritan Abazović, da li su razmatrali opciju uvođenja prinudnih uprava u opštinama gdje vlast nije konstituisana.
Rakčević je kazao da se za dalje korake čeka razrješenje situacije u Ustavnom sudu.
“Neophodno je sa se razriješi pitanje sudija Ustavnog suda. Ukoliko bude izabran bar jedan od ponuđenih kanditata imaćemo koliko toliko prihvatljiviju situaciju od trenutne i problemi će moći da se rješavaju. Ukoliko se to ne desi moraćemo i sa tim da se suočimo i ponesemo u skladu sa tim. U svakom slučaju biće razmatrane sve raspoložive opcije o kojima je sada, bez Ustavnog suda, teško i nezahvalno govoriti”, naveo je za portal PRESS Rakčević.
Lokalni izbori u većini crnogorskih opština održani su prije mjesec dana ali zbog nefunkcionalnosti Ustavnog suda koji bi se izjašnjavao o žalbama koje su upućene tokom izbornog procesa nove većine tj. gradske vlasti još uvijek nisu formirane.
Tačnije, lokalni organi uprave formirani su samo u onim opštinama gdje su pobjednici uspjeli da se na osnovu rezultata dogovore oko raspodjele funkcionerskih pozicija a takav slučaj je, za sada, u opštinama Budva, Kolašin i Danilovgrad.
Ovim povodom portal PRESS je kontaktirao i Božidara Čolakovića, političkog analitičara koji je osvrćući se na dešavanja na državnoj i lokalnoj političkoj sceni kazao da se politička situacija poslije lokalnih izbora dodatno usložnjava, odnosno da su sada još jasnije dimenzije krize u kojoj se država nalazi.
“Jasna je namjera sadašnje opozicije, koja preko svojih preostalih kadrova na različitim nivoima državne uprave pokušava da proceduralnim djelovanjem načini različite oblike opstrukcije u cilju predstavljanja trenutne većine na državnom nivou nesposobnom i odgovornom za institucionalnu krizu. Takođe, jasno je da korijeni krize nisu od juče ili od prije dvije godine, već sežu nekoliko decenija dalje u prošlost, tako da ovaj spin sadašnje opozicije nije previše uvjerljiv niti logički održiv, u šta uvjeravaju i rezultati nedavno okončanih lokalnih izbora. Stiče se utisak da insistiranjem na ovakvom narativu najveća opoziciona partija pokušava da konsoliduje sopstveno biračko tijelo, koje se u poslednje dvije godine evidentno sve više osipa, stvarajući- medijski i kroz dnevno-političko djelovanje- dojam da je promjena vlasti (tj. povratak na stanje prije avgusta 2020.) samo pitanje trenutka, odnosno vanrednih parlamentarnih izbora”, ocijenio je Čolaković i dodao da iako ih činjenice, iz izbora u izbore demantuju, pristup negiranja realnosti se ne mijenja.
On smatra da je rješenje u vezi sa izborom sudija Ustavnog suda neophodno naći u kompromisu parlamentarne većine i opozicije.
“Ovom prilikom ostavimo po strani problem uticaja politike i političara na izbor kandidata, što je tema za sebe. Imajući u vidu da i jedna i druga strana, zasad, ostaju na svojim pozicijama, nije nerealno postojanje mogućnosti posredovanja treće strane, u obliku koji bi bio prihvatljiv svima. Međusobno prebacivanje krivice za institucionalnu krizu može biti amblem dnevnopolitičke borbe i sticanja političkih poena, ali teško može biti dio rješenja ovako ozbiljnog problema”, istakao je Čolaković.
Dodao je da ovakva neriješena situacija ide u prilog onim političkim subjektima koji, nezadovoljni postojećim odnosom snaga na političkoj sceni, žele da koristeći sve mogućnosti “kreativnog” tumačenja propisa, izvuku iz svega korist za sopstvenu partiju, bez obzira na posljedice po građane i državu, stvaranjem utiska o sopstvenoj ulozi branitelja principa, zakona, Ustava, države, sve čekajući “povoljan trenutak” za povratak na vlast.
Na pitanje da prokomentariše i ocijeni ponašanje predsjednika Opštinske izborne komisije Veselina Vukčevića, Čolaković je naveo da se u Zakonu o izboru poslanika i odbornika, u članu 21. kaže da organi za sprovođenje izbora odlučuju većinom glasova svojih članova.
“Da li je slovo zakona poštovano u aktuelnim događanjima u vezi sa proglašavanjem konačnih rezultata izbora u Glavnom gradu na nadležnim organima je da procijene. U svakom slučaju, situacija jeste paradoksalna: pobjednici izbora su poznati, njihova pobjeda je neupitna, ali “ne postoje” uslovi za proglašavanje rezultata izbora, na temelju kojih bi se formirali organi gradske uprave. Ako se stvari posmatraju sa tačke gledišta da, iako je jasno da su oni koji su vodili Glavni grad izgubili na izborima, a sastavni su dio političke strukture koja opstruira izbor kandidata kojim bi se riješio problem nefunkcionisanja Ustavnog suda – instance koja bi trebalo da da konačnu riječ i u vezi sa okončanjem izbornog procesa – onda stvari postaju jasnije”, zaključio je Čolaković.
Da li moguće rješenje situacije vidi u uspostavljanju prinudne uprave (prvenstveno u Glavnom gradu) i na koji način bi to bilo moguće sprovesti Čolaković navodi da bi, hipotetički, a imajući u vidu član 63. Zakona o lokalnoj samoupravi, ali i političke prilike u državi, takvo rješenje, iako bi imalo utemeljenja, moglo da dovede do dodatnog usložnjavanja ukupne političke situacije.
“Podsjetimo se samo karikaturalnog izbora gradonačelnika nekoliko dana prije lokalnih izbora, za koje još niko nije snosio odgovornost, što nas opet dovodi do suštinskog problema: načina dolaska do kvoruma u Ustavnom sudu, koji će kad bude u adekvatnom sastavu imati pune ruke posla”, istakao je Čolaković.
Autor: Irena Milović
