Vim Venders ili punim imenom Ernst Vilhelm Venders (Dizeldorf, 14. avgust 1945. godine), njemački filmski režiser, fotograf i profesor filma na Visokoj školi za slikovne umjetnosti u Hamburgu.
Rođen je u Dizeldorfu kao Ernst Vilhelm Venders, što mu je i službeno ime, a ime Vim dobio je po želji majke koja je bila Holanđanka. Rodio se u porodici ljekara hirurga što je vjerovatno uticalo da nakon završene gimnazije u Oberhausenu 1963. godine započne studije medicine u Frajburgu, na kojem se nije dugo zadržao prešavši na studije filozofije u Dizeldorfu. No, ni te studije nisu dugo potrajao budući da je mladi Vim odlučio postati slikar zbog čega se preselio u Pariz gdje je, na njegovu žalost, pao na prijemnom ispitu na Umjetničkoj akademiji pa je bio prisiljen raditi kao graver na Montarnasu.
U Parizu je mnogo vremena provodio u Francuskoj kinoteci. Postaje pasionirani filmofil, nekim danima gleda u kinoteci i po pet filmova dnevno, što i te kako uticalo na njegov daljnji životni put i opredjeljenje. Ubrzo se 1967. godine vratio u Njemačku te upisao, tek osnovanu, “Visoku školu za televiziju i film” u Minhenu.
Tokom studija koje su trajale tri godine počeo je stvarati kratke filmove, a nakon završetka studija počeo je režirati niskobudžetne filmove. Ujedno se, osnovavši producentsku kuću zajedno sa nekoliko kolega, počeo baviti i filmskom produkcijom i distribucijom filmova.
1977. snima Američkog prijatelja, film koji je privlači pažnju Frensisa Forda Kopole koji ga poziva u SAD. Među njegove najpriznatije filmove spadaju Nebo nad Berlinom (1987), Pariz, Teksas (1984), Do kraja svijeta (1991), Buena Vista Social Club (1999), kao i veliki broj kratkih art-haus filmova.
Vim Venders je sedamdesetih godina XX vijeka stekao reputaciju jednog od vodećih reditelja novog njemačkog filma. Osamdesetih je postao i kultna figura međunarodne filmske scene. Dobitnik je Zlatne palme na filmskom festivalu u Kanu 1984. godine za film Pariz, Teksas. Nagrađen je počasnim doktoratom na univerzitetu u Sorboni 1989. i na Katoličkom univerzitetu u Luvenu u Belgiji 2005. Dodijeljeno mu je priznanje Leopard časti na međunarodnom filmskom festivalu u Lokarnu 2005. godine. Njegovim filmom Kad prošlost zakuca, zatvoren je FEST 5. marta 2006.
Venders je predsjednik Evropske filmske akademije u Berlinu od 1996.
”Mislim da je jedini razlog zbog koga pravim filmove upravo insistiranje na mogućnosti promjene, na saznanju da je promjena sastavni dio, odnosno, jedna od opcija u životima ljudi… Ono što očekujem od svojih filmova jeste da otvore vrata, da podsjete ljude na ogromnu slobodu koju imaju, a to je da su promjene moguće u bilo kom trenutku.” Vim Venders
Priredio: Dragan Leković
