Ministarstvo rada, zapošljavanja i socijalnog dijaloga, na čijem čelu je Naida Nišić, pripremilo je predlog uvođenja sedmočasovnog radnog vremena, a tokom naredne sedmice zakazane su i zvanične konsultacije sa socijalnim partnerima, saznaje VOP.
Nišić će tokom predstojeće sedmice razgovarati sa predstavnicima poslodavaca, kao i sa sindikatima, kako bi se pokušao pronaći model za uvođenje sedmočasovnog radnog vremena.
Podsjetimo, sedmočasovno radno vrijeme, pored povećanja plata i penzija, jedno od predizbornih obećanja PES-a, a premijer Milojko Spajić kazao je početkom ovog mjeseca da će, kako je obećao u izbornoj kampanji, do kraja ove godine biti uvedeno sedmočasovno radno vrijeme.
On je tada istakao je da se “rješenje nazire” i zamolio građane za još malo strpljenja.
Za skraćenje radnog dana potrebno je izmijeniti propise iz oblasti radnog zakonodavstva, najprije Zakon o radu koji sada propisuje da puno rado vrijeme iznosi 40 časova u radnoj sedmici, a da se kolektivnim ugovorom može utvrditi puno radno vrijeme kraće od 40 sati.
Na izmjeni zakona insistiraju sindikati, koji podržavaju najavu o smanjenju radnog vremena, uz argument da se u Crnoj Gori u prosjeku radi 42 sata i da nas to, prema podacima Eurostata, svrstava na drugo mjesto po broju radnih sati u sedmici.
“Potrebno je da se ta ravnoteža između privatnog i poslovnog života traži. Neko ko ima više vremena da se bavi porodicom, da se bavi svojim privatnim životom, sigurno da će biti više stimulisan da da veći doprinos na svom radnom mjestu”, kazao je ranije predsjednik Unije slobodnih sindikata Srđa Keković.
Iz Uniji poslodavaca Crne Gore su više puta isticali da odluke koje su od uticaja na privredu, zaposlene ali i državu, moraju biti odgovorne i utemeljene, te donošene na osnovu realnog stanja i pokazatelja.
Iz ove poslodavačke organizacije su ranije napominjali da bi privreda trebalo da ima analizu ili makar dodatna pojašnjenja vezano za skraćivanje radnog vremena – na koji način bi isto bilo sprovedeno, u kojoj mjeri može uticati na procese rada kompanija, koje djelatnosti će biti u mogućnosti da isto sprovedu, te šta će biti sa granama u kojim su radna mjesta pokrivena 24 časa, odnosno gdje se radi u tri smjene.
Brojne države, uglavnom one mnogo razvijenije od Crne Gore, na neki način su eksperimentisale sa skraćivanjem radnog vremena, neke su testirale ovu opciju, mjereći rezultate i efekat na privredu. Ekonomski analitičari, uglavnom, upozoravaju da se, recimo, rješenja iz Islanda, Danske, Švedske, ne mogu jednostavno “preslikati” na Crnu Goru zbog velikih razlika u stepenu ekonomskog razvoja, ali i mentaliteta i radnih navika.
Izvor: VOP
