Još od djetinjstva pratila je tragična sudbina, iako je pripadala kraljevskoj porodici i imala brojne veze sa evropskom aristokratijom početkom XX vijeka.
Rođena na Cetinju 1884. godine, Jelena Karađorđević je bila najstarije dijete kralja Petra I i kneginje Zorke, najstarije ćerke kralja Nikole I i njegove supruge kneginje Milene. Pored toga bila je i sestrična Anastasije Petrović i Milice Petrović – obije udate za velike ruske kneževe – kod kojih je provodila većinu svog vremena nakon rane smrti majke.
Kontakti sa evropskom aristokratijom su joj omogućili brojna poznanstva, pored Anastasije i Milice imala je još tetaka koje su bile udate širom Evrope za brojne kraljeve i prinčeve, uključujući i Jelenu Savojsku koja je upoznaje sa Ivanom Konstantinovičem. Vjeridba je brzo ugovorena, a nedugo potom uslijedila je i svadba 1911. godine, nakon čega postaje poznata kao princeza Jelena Petrovna.
Narednih nekoliko godina princeza će se posvetiti studijama medicine u Sankt Peterburgu, koje napušta nakon rođenja prvog djeteta Vsevolda Ivanoviča, 1914. godine. Ubrzo potom uslijedila je i nova trudnoća, kao i rođenje ćerke koja će nositi ime Jekatarina Ivanovna. Međutim, trenutke sreće i rođenje novog života ubrzo su prekinula dešavanja, kako u Rusiji, tako i u Evropi.
Put u smrt
Car Nikolaj II daje ostavku 1917. godine, a umjesto njega vlast preuzimaju boljševici koji cjelokupnu aristokratiju i članove vladarske porodice Romanov progone. Ova sudbina nije zaobišla ni velikog kneza Ivana, kog proteruju u Kirov, a potom i Jekaterinburg i Alapajevsk. Svo vrijeme njegova pratilja je bila supruga Jelena, koja je djecu ostavila kod rođaka i krenula sa mužem u nepoznato. Da li je to bio splet okolnosti ili je i sam Ivan predosjećao šta mu se sprema, on je moli da se vrati kod Vsevolda i Jekatarine.
Nakon što je krenula na put, boljševici je zarobljavaju i odvode u zatvor. Nesvjesna šta se dešava sa njenom djecom ali i činjenice da je njen muž ubijen – a njegovo tijelo bačeno u rudnik, ona narednih nekoliko mjeseci provodi u tamnicama Rusije.
Posredstvom diplomatskih misija koje su pokušavale da izvuku na sigurno preostale članove dinastije Romanov, Jelena je dočekala slobodu u oktobru 1918. godine. Tada saznaje istinu i dobija dozvolu da se pridruži djeci u Švedskoj, odakle sa njima odlazi u Pariz, a potom i u Beograd.
Nakon smrti oca i kralja Petra I, 1922. godine, seli se u Nicu gdje ostaje do svoje smrti 1962. godine. Ovaj izbor ne čudi s obzirom da je ovaj grad sa mediteranskom klimom bio jedna od najčešće biranih destinacija za bijeg među ruskom aristokratijom još od početka 19. vijeka, što je i danas vidljivo i ogleda se u arhitekturi ovog grada. Ipak, za svo to vrijeme i pored činjenice da je kao udovica ostala veoma mlada, ona se više nije udavala.
Njene mošti su prenijete u Srbiju i danas počivaju u Topoli.
Izvor: nationalgeographic.rs
