Eugene Allen “Gene” Hackman (San Bernandino, 30. januar 1930.), američki filmski glumac, dvostruki dobitnik Oscara. Karijeru je započeo početkom šezdesetih, a 1971. je osvojio prvog Oscara za ulogu u filmu Francuska veza. Od tada se nastavio pojavljivati u velikim holivudskim filmovima.
Biografija
Rani život
Hackman je rođen 1930. u San Bernardinu, u Kaliforniji kao dijete Eugenea Ezre Hackmana, radnika u štampariji novina, i Lynde Gray. Roditelji su mu se razveli dok je još bio dijete te se selio iz jednog grada u drugi, da bi se konačno smjestio u Danvilleu, u Illinoisu, gdje je živio s bakom, Beatrice Gray. Sa 16 godina se pridružio marincima gdje je služio tri godine. Kasnije se preselio u New York gdje je imao više manjih poslova prije nego što je počeo studirati televiziju i novinarstvo na Univerzitetu Illinois.
Karijera
1960-te
Odlučio se za glumu kada je već prešao 30 godina te se pridružio Pasadena Playhouseu u Kaliforniji. Tamo se sprijateljio s još jednim glumcem, Dustinom Hoffmanom. Obojica su se smatrali autsajderima te su ih mnogi okarakterisali kao „najmanje vjerovatni da postignu uspjeh“. Hackman se vratio u New York te honorarno radio kao stražar gdje je sreo omraženog instruktora koji mu je još jednom ponovio da “nikada neće uspjeti”.
Ipak, Hackman je počeo nastupati u manjim broadwayskim predstavama. Njegov prvi film bio je Lillith iz 1964. Nastupom u krimi klasiku Bonnie i Clyde bio je po prvi put nominovan za Oscar za najboljeg sporednog glumca.
1970-te
1970-te je ponovo nominovan za istu nagradu, ovaj put za film Nikad nisam pjevao svom ocu, gdje je nastupio zajedno s Melvynom Douglasom i Estelle Parsons. Sljedeće godine je osvojio nagradu za najboljeg glumca za nezaboravnu ulogu u Francuskoj vezi u ulozi Popeyea Dolyea koja je označila prelaz na glavne uloge.
Uslijedile su glavne uloge u Posejdonovoj avanturi (1972.) i Prisluškivanju (1974.) Francisa Forda Coppole za koje je bio nominovan za Oscara. Iste godine se pojavio u jednoj od svojih najslavnijih komičarskih uloga, kao Slijepac u Mladom Frankensteinu. Kasnije je bio član zvjezdane glumačke ekipe u ratnom filmu Nedostižni most (1977.) kao i Lexa Luthor u Supermanu (1978.) i Supermanu 2 (1980.).
1980-te
Krajem osamdesetih, Hackman je već bio afirmisani glumac koji je nastupao u glavnim, ali i u sporednim ulogama. 1988. je dobio još jednu nominaciju za najboljeg glumca, za film Mississippi u plamenu. Osim toga, pojavio se u filmovima: Crveni, Pod paljbom, Hoosiers i Palica 21.
1990-te
1990-te se podvrgava operaciji srca koja ga malo udaljava od filma i u tom periodu snima samo remake filma Uski prolaz. 1992. je glumio šerifa Billa Daggetta u vesternu Clinta Eastwooda, Nepomirljivi, koji mu je donio drugog Oscara, ovaj put za najboljeg sporednog glumca. 1995. je igrao Johna Heroda u filmu Brzi i mrtvi, kao i kapetana Franka Ramseyja u filmu Grimizna plima. 1998. je u Državnom neprijatelju imao sličnu ulogu kao u Prisluškivanju.
2000-te
U filmu Pljačka je nastupio kao vremešni profesionalni lopov koji je prisiljen upustiti se u jednu od posljednjih pljački. Osim toga, pojavio se i u filmovima prepunim glumačkih zvijezda, Porodica čudaka i Odbjegla porota.
Privatni život
Hackmanova prva supruga bila je Faye Maltese. Dobili su troje djece, Christophera Allena, Elizabeth Jean i Leslie Anne, ali su se razveli 1986., nakon 30 godina braka. Hackman se 1991. oženio s Betsy Arakawa. Žive u Santa Feu, u Novom Meksiku. 7. jula 2004. daje eksluzivni intervju Larryju Kingu u kojem kaže kako više ne namjerava snimati filmove te da vjeruje kako mu je glumačka karijera završena. Tako je i bilo.
Za Press priredio: Dragan Leković
