Dugogodišnja zastupnica Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava Valentina Pavlićić u javnosti se ovih dana pominje kao budući kandidat za poziciju Vrhovne državne tužiteljke.
Informaciju da bi mogla biti nova VDT nije demantovala ni Pavličić.
Na društvenim mrežama pojavila se i fotografija na kojoj se Pavličićeva može vidjeti sa premijerom Dritanom Abazovićem.
Time bi se moglo zaključiti da joj neće biti teško da dobije podršku građanskog pokreta URA, za tu važnu poziciju u društvu. Sa druge strane, njena biografija jasno ukazuje da bi imala podršku i Demokratske partije socijalista (DPS).
Dakle, postavlja se pitanje – ko je Valentina Pavličić i da li je ona prava osoba da bude na čelu borbe protiv organizovanog kriminala i visoke korupcije u zemlji?
Moj odgovor je jasan – NE. Evo i zašto…
Na sajtu Udruženja pravnika Crne Gore može se pronaći zaista impresivna biografija Valentine Pavličić.
Između ostalog piše da je – Od septembra 2015. godine zastupnik Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava. Od 2012. godine ekspert Organizacije za bezbjednost i saradnju u Evropi (OSCE) u oblasti trgovine ljudima i prekograničnom kriminalu, od 2014. godine ekspert Evropske komisije za efikasnost pravosuđa (CEPEJ), predavač na inicijalnim i kontinuiranim treninzima u Centru za obuku u sudstvu i državnom tužilaštvu Crne Gore, od 2015. godine član Komiteta eksperata za sistem Evropske konvencije o ljudskim pravima (DH-SYSC) u Strazburu, Francuska…
Međutim, ono što ne piše u njenoj biografiji je ko je predložio i imenovao na poziciju zastupnika Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava.
To je učinila Vlada tadašnjeg premijera a sadašnjeg predsjednika države Mila Đukanovića, na predlog Zorana Pažina, bivšeg ministra pravde i aktuelnog člana Predsjedništva Demokratske partije socijalista (DPS).
Prije te funkcije Pavličićeva je bila dugogodišnja sudija Višeg suda u Podgorici. Sudila je u nekoliko najvažnijih sudskih predmeta u istoriji crnogorskog pravosuđa, od sticanja nezavisnosti.
Između ostalog, sudila je u predmetu “Zavala” u kojem je optužen a kasnije osuđen brat nekadašnjeg potpredsjednika DPS-a Svetozara Marovića, koji je kasnije u drugom sudskom predmetu osuđen kao šef organizovane kriminalne grupe iz Budve.
Ne dobija svaki sudija tako važan predmet za visoku korupciju. Pavličićeva je bila u sudskom vijeću i u predmetu ubistva policijskog funkcionera Slavoljuba Šćekića.
Sestra ubijenog inspektora – Slavica Šćekić početkom 2015. godine podnijela je krivičnu prijavu protiv nje i još nekoliko sudija, “zbog postojanja osnovane sumnje da su nečinjenjem i neprofesionalnim odnosom sa umišljajem počinile krivična djela, nesavejstan rad u službi i zloupotrebe službenog položaja”.
Radi se o krivičnoj prijavi zbog gubitka CD-a sa snimkom saslušanja zaštićenog svjedoka Zorana Vlaovića, koji se nedugo nakon toga misteriozno pojavio kao što je i nestao.
Međutim, vratio bih se nekoliko godina u nazad.
Mreža za afirmaciju nevladinog sektora (MANS) prijavila je 2007. godine Pavlićićevu tadašnjoj Komisiji za utvrđivanje konflikta interesa sa dokazima da nije prijavila svu imovinu koju posjeduje.
Komisija je iste te godine utvrdila da je sudija prekršila Zakon o konfliktu interesa, nakon čega je – kako su kazali otklonila “nepravilnosti”.
Tu je jedna od kontroverznih presuda, iz februara 2008. godine, a koja je izazvala brojne komentare.
Naime, krivično vijeće Pavličićeve je oslobodilo pet osoba krivice da su 29. oktobra 2006. godine u kafani “Kula Karadžića”, u podgoričkom naselju Stari aerodrom, ubili Zlatka Bulatovića.
“Sud nije privatio stav tužioca da su petorica okrivljenih s umišljajem ubili Bulatovića udarajući ga po glavi i tijelu. Usljed jakih emocija i bolnih senzacija izazvanim događajem u kojem je zadobio više udaraca, kod Bulatovića je došlo do poremećaja srčanog ritma, zastoja rada srca, zbog čega je ubrzo nastupila smrt”, kazala je sudija Pavličić.
Time je zapravo njeno vijeće utvrdilo da od batina i udaraca ne može da dođe do zastoja rada srca napadnutog, odnosno prebijenog.
Svega nekoliko mjeseci kasnije, tačnije u maju 2008. godine tadašnji čelnik Višeg suda u Podgorici, a kasnije čelnik Vrhovnog državnog tužilaštva Ivica Stanković formirao je Specijalno krivično vijeće za slučajeve korupcije, organizovanog kriminala, terorizma i ratnih zločina u koje je izabrao upravo sudiju Valentinu Pavličić.
U februaru 2010. godine Specijalizovano vijeće za suđenje iz oblasti organizovanog kriminala, korupcije i ratnih zločina, kojim je predsjedavala imenovana, odbacilo je u potpunosti optužnicu specijalnog tužioca za suzbijanje organizovanog kriminala, kojom je pet osoba optuženo za krivična djela zločinačko udruživanje, krijumčarenje albanskih državljana iz Albanije preko Crne Gore, BiH i Hrvatske, a zatim dalje za zemlje Zapadne Evrope.
Od 15 tačaka optužnice tada gotovo da nije ostalo ništa.
U obrazloženju presude sudija Pavličić je između ostalog navela da je optužnicom okrivljenima stavljeno na teret da su pribavili imovinsku koristu od 91.800 eura, “ali za utvrđivanje ovolike pribavljene imovinske koristi sud nije proveo nijedan dokaz, niti je u tom cilju nadležni tužilac ponudio dokaz”.
U novembru 2012. godine, specijalno vijeće iste sudije oslobodilo je pomorca Sašu V. Subačeva iz Bara, optužbe da je kao član međunarodne kriminalne organizacije, brodom “Peggy” švercovao 11 kilograma kokaina iz luke Antverpen u Belgiji do italijanske luke La Specija.
Subačevu je kasnije država Crna Gora morala da isplati 12.000 eura odštete, zbog toga što je pola godine neosnovano boravio u pritvoru.
U januaru 2013. godine, oslobodila je bivšeg direktora Luke Bar Miodraga B. Gvozdenovića optužbe da je od februara 2004. do septembra 2006. godine zloupotrebom položaja, prekoračio granice svog ovlašćenja i pribavio protivpravnu imovinsku korist, nanijevši imovinsku štetu kompaniji, koja prelazi 40 hiljada eura.
“Uostalom, odbor direktora je imao ovlašćenja da ga razriješi, ako je cijenio da ne radi na adekvatan način. Sud je utvrdio i da u konkretnom slučaju nije bilo umišljaja”, kazala je tada Pavličić, u obrazloženju oslobađajuće presude.
U martu 2017. godine saopštila je da ne vidi “ništa sporno u odluci Ustavnog suda da je smanjenje naknada majkama sa troje djece ustavno”
Komentarisala je i kontroverzni Zakon o slobodi vjeroispovijesti.
„Primjena Zakona o slobodi vjeroispovjesti pokazaće da je bojazan o mogućim povredama ljudskih prava neopravdana“, kazala je svojevremeno Pavličićeva, braneći stavove Demokratske partije socijalista u vezi sa tim zakonom.
Veze za Stankom Canetom Subotićem
U novembru 2016. godine dnevni list “Dan” objavio je da zvanična dokumentacija Uprave za nekretnine o prometovanju nekretninama na Svetom Stefanu ukazuje na poslovne veze između osnivača kompanije “Montecco” Predraga Pavličića, supruga Valentine Pavličić, i kontroverznih biznismena Stanka Caneta Subotića i Dušana Delića.
Subotić važi za bliskog prijatelja Mila Đukanovića, a u medijima je godinam pominjan kao jedan od šefova duvanske mafije.
Pavličić se pominje u ugovoru o razmjeni nepokretnosti, u kome je jedna od strana i podgorička firma “San investments”, koju je međunarodni Projekat za izvještavanje o organizovanom kriminalu i korupciji (OCCRP) povezao upravo sa Subotićem.
U pitanju su stambena zgrada, dvorište i dvorište pod zgradom na Svetom Stefanu, koji su, nakon što su Pavličić (između ostalih) i kompanija San investments sklopili ugovor o razmjeni nepokrentnosti, kasnije prodati Dušanu Deliću. Ugovor o razmjeni nepokretnosti između firmi San investments, i (između ostalih), Pavličića i kompanije “Montecco”, zaključen je 14. januara 2008. godine.
Subotić, Delić, ali i nikšićki kontroverzni biznismen Branislav Brano Mićunović, koji je takođe vlasnik vrijedne imovine na Svetom Stefanu, pominjani su u brojnima aferama i istragama državnih organa zaduženih za sprečavanje kriminala i korupcije.
Na potezu je građanski pokret URA, i na njima je da odluče da li Crnoj Gori treba nova Ranka Čarapić ili Milivoje Katnić…
Autor: Vladimir Otašević, urednik portala PRESS i direktor Mreže za istraživanje organizovanog kriminala i korupcije – LUPA
