Saradnja DPS/SDP/SD/LP sa budvanskom političkom listom koja se od Mandićeve NSD odvojila samo zbog odnosa Andrije Mandića prema Milu Božoviću pokazuje da je ova grupa navodno građanskih partija i čuvara Crne Gore zapravo van vlasti na državnom nivou samo zato što za to nije dobila šansu.
Zbog jedne budvanske fotelje, one predsjednika Skupštine, u kojoj se našao kadar SDP Petar Odžić pale su u vodu sve priče o proncipima nekoaliranja sa partijama i ljudima koji su podržavaoci velikosrpske politike, koji negiraju genocid u Srebrenici i koji su zagledani u Rusiju i Srbiju umjesto u Brisel.
Podsjećamo, upravo iz redova ovih političkih partija vođena je oštra i snažna medijska kampanja protiv partija manjina koje su postale dio 44. Vlade Crne Gore kada im je spočitavano da su pogazili principe i radi fotelja ušli u vlast sa partijama velikosrpske političke platforme. Posebno je kampanja vođena protiv Bošnjačke stranke zbog odnosa tih partija prema genocidu u Srebrenici.
Međutim, taj odnos nije bio smetnja da se u Budvi uz pomoć Nikole Jovanovića, koji je sa pripadnicima SPC učestvovao na protestima protiv odluke Vlade da podrži rezoluciju o genocidu u Srebrenici u UN i javno negirao genocid u Srebrenici, izglasa kadar SDP za predsjednika Skupštine niti će, prema svim najavama, biti problem da se upravo Nikola Jovanović izglasa za predsjednika Opštine Budva. Principi su principi a fotelje su fotelje.
Ostaje da vidimo hoće li ovaj potez DPS/SDP/SD/LP naići na osudu javnosti, posebno ljudi koji sebe nazivaju nezavisnim i slobodnim intelektualcima poput Adnana Čirgića, Đorđa Šćepovića, Bobana Batrićevića i drugih.
Foto: Slike koje se dijele na društvenim mrežama
PRESS
